Kandy: the roots of the rebellion

Kandy: the roots of the rebellion

Our history is replete with instances where the country was mercilessly plundered by invaders. As we mark fifty years as a free nation, Dilrukshi Handunnetti looks at the Kandyan rebellions against the British which assume particular significance as protest groups oppose the visit of Britain's Prince Charles for the Independence celebrations Sinhalese rulers were not the most prudent and wise when employing tactics to be rid of foreigners. They made the repeated mistake of trying to play one group against the other which culminated in the fall of the Kandyan Kingdom in 1815- making every inch of this country the territory of the British Crown.
When the British arrived in ancient Ceylon, the country was being governed by the Dutch East India Company which was shrewdly monopolizing trade and export in Ceylon at that time. Whilst ruling the Maritime Provinces, the Dutch also had established links with the Kandyan Kingdom in order to obtain certain concessions. They disliked these methods. Jan Schreuder, Dutch Governor from 1757-1762 recorded, "We cannot even stir, if we did not play the crouching little dog to the Court which is not amenable to reason."
According to historians, the tussle between the Dutch authorities and the Kandyan rulers existed for a long time, and owing to the monopolistic attitude of the Dutch, the Kandyans with much reservations decided to accept the British offer of help. The animosity between the Dutch and the Sinhalese grew especially with the introduction of new taxes in the areas governed by the Dutch.
When the British became the masters of the Dutch possessions in Ceylon in 1796, the desire to capture the rest of the territory bringing it entirely under the King of England also increased. But as England was at war with Holland, the Dutch East India Company was allowed to manage the affairs of the island for the time being, and Ceylon became part of the territory governed by the Governor in Madras.
Many British delegations seeking to arrange treaties of alliance between the British and the Kandyans failed. After a turbulent period of civil dissatisfaction, Ceylon was declared a Crown Colony and Frederic North (subsequently the 5th Earl of Guildford) became the first Governor.
North despite his state craft and shrewdness made several mistakes during his rule. He realised the country's potential and the benefits the British could derive by bringing the Kandyan Kingdom under the Crown.
What paved the way for the fall of the Kandyan Kingdom which appeared indestructible to the forces outside, was the death of King Rajadhi Raja Sinha in 1798 leaving no children.
It is his first Adigar Pilima Talawe who promoted a Malabar Prince named Kannasami who was a nephew of one of the King's wives. He had no right to the throne as other close relatives were alive. Kannasami had no proper education and was considered young and immature. But these disadvantages were overlooked by Pilima Talawe who intended the king to be a mere puppet in his hands. Certain historians have been kinder to Pilima Talawe- attributing his zeal to the noble cause of restoring the Sinhala Dynasty, for he himself was a descendant from the Royal family of Ceylon. The Adigar's efforts paid off when Kannasamy ascended the throne as Sri Wickrama Rajasighe. As Rajadhi Rajasinghe's relatives were imprisoned and his second Adigar was killed by Pilima Talawe, the former king's brother in law Muttusamy who was the rightful heir, sought protection from the British.
Pilima Talawe provoked the British on many occasions to make them wage war against the Kandyan Kingdom. From 1803 there had been sporadic fighting. Despite the lack of intense fighting, there was civil unrest and disenchantment.
Maitland who succeeded Governor North, tried to understand the native culture. He was greatly assisted in this endeavour by John D'Oyly who had mastered the language of the country thereby establishing good links with the Sinhalese, and earned their much needed respect and trust. D'Oyly contributed largely to the expansion of the Bogambara Lake, and imposed severe penalties on British subjects who infringed upon the rights of the Ceylonese. All this culminated in his gradually winning many Kandyan leaders to his side.
The significant changes in the Kandyan Kingdom took place during the tenure of Sir Robert Brownrigg who succeeded Sir Thomas Maitland in 1812. Whilst improving the living conditions of the people, Brownrigg also invited the various Missions to establish themselves here. As a result, the Baptist Missionaries came in 1812, Wesleyan Missionaries in 1814, American Missionaries in 1816 and the Church Missionaries in 1818.
Meanwhile, the young king had embarked upon a course of tyrannical rule. But the King committed his ultimate mistake when he employed brutal methods to kill Ehelepola Adigar's entire family. This brutal act shocked the people and led to a week of mourning. This thrust the Adigar in to the arms of the British, and Brownrigg promised all support to relieve the Adigar of his suffering. The king also provided the much awaited excuse when he tortured ten native traders who were British subjects, hence leading to the proclamation of war against him in January 1815.
The Proclamation stated that the war was not against the Kandyan nation but against the King who had by the violation of the every religious and moral law, become an object of abhorrence to mankind. It promised the Kandyans full protection of person and property.
Several days later, the Kandyan Convention was signed on the 2nd day of March, 1815, at the Palace of the city of Kandy. The signatories to the convention were Robert Brownrigg, Governor over the British Settlements and Territories in the Island of Ceylon and ten representative Adikars, Dissaves and other Chiefs of the Kandyan Provinces.
The shrewd British rulers capitalizing on the sentiments of the inhabitants who had faced a tyrannical rule under Sri Wickrama Rajasinghe, pressed the point in the Treaty's 1st clause that emphasised the cruelties of the Malabar ruler, for his arbitrary and unjust infliction of bodily tortures and the pains of death, - the cited reason for dethroning the king.
Clause five of the Kandyan Convention held Buddhism inviolable, and its temples and priests were to be protected and maintained as before, and the laws of the country were not to be amended and the king's levies were to be levied as before. The Brtish agreed to this as they saw no other way to get the Kandyan aristocracy to accept them without the protection clause.
The absorption of the old Kandyan Kingdom to the British administration posed serious problems to the British in making it part of the Crown Colony of Ceylon as the British had consented to the continuation of the traditional administration of the Kandyan Kingdom with the signing of the Convention. Here it was specified that the British would administer the Kandyan region without much change, according to the laws, institutions and customs established and in force amongst them. However, the British retained the right to introduce any changes as and when they deemed fit.
In 1817, Muslims in the Wellassa area began agitating , demanding that a member of their community be appointed as Muhandiram. This request was met. Meanwhile, the fields were destroyed and the British began killing the cattle for food, driving the natives to a frenzy. The cultural clash and certain decisions by the British ultimately led to the Rebellion of 1817. The first outbreak was in Uva, with the blessings from the Uva Disawe, Keppitipola. The rebellion caused heavy losses to both sides. Except for a few Provinces, the rebellion spread to all parts of the country and the British sought to suppress the rebels applying the motto by famine, sword and flame. This revolt exhibited the strength of the British military might, making Kandyans suffer severe setbacks.
A significant change with regard to Buddhism was made by the British Government at the same time. As they found that the Buddhist priests were the main architects of the rebellion, the hostile British created a new agreement which merely stated that the priests and the ceremonies of Buddhism shall receive the respect which in former times was shown to them. Despite Governor Brownrigg's resolve to set up a proper road network which would provide the British with the necessary access to the hill country, he could do little to achieve this goal with two uprisings during his tenure. It was therefore Governor Barnes who fulfilled this objective of the British for which he took a decade and did so at much cost.
The challenges of governing increased with the crumbling of the economy. Coffee plantations became non-profit making ventures driving the native and British cultivators to despair.
The seething hatred was fuelled further when the Governor sought to impose new taxes-on boats, roads, dogs etc.; Of all the taxes, the road tax was the most hated as the Ceylonese did not care for new roads and thought that they were being constructed for the benefit of the Europeans alone. Every male between 18-60 years excepting a few categories, were made to compulsorily give six days labour for road construction. It was misunderstood to be a practice similar to the rajakariya system which was abolished in 1832.
The rebellion began in the Dambulla area, where people rallied around Gongalegoda Banda and soon spread to other areas. Many were shot dead on the spot and their houses were burnt by the British Army which went on a rampage, burning and looting the properties of the Sinhalese. Puran Appu was one of the 18 executed following a brief trial by a Court Martial during this reign of terror.

Kurunegala and Matale districts were the most affected, and Kandy was placed under martial law and reinforcements were sought from Madras. In this backdrop, the Kudahahapola Therunnanse was shot dead at Bogambara in his saffron robes-insulting Buddhist priesthood and injuring the religious sensitivities of the people. It was symbolic that monks be executed in their robes which also marked the destruction of the Buddhist Kingdom by the British. In less than three months, the Rebellion had concluded. Torrington's manner of governing the Colony drew much criticism from the British themselves. A Parliamentary inquiry in Britain followed,resulting in his resignation in 1850 which marked the end of one of the most turbulent periods in the history of Ceylon.

http://www.sundaytimes.lk/980201/plus7.html

The Kandyan Convention and the legality of the Royal Proclamation and Constitutions enacted thereafter?

Dr. Sudath Gunasekara. (SLAS) and President Senior Citizens Movement Mahanuwara-Posted on September 20th, 2010 -www.lankaweb.com/news/items/2010/09/20/

20. Sept. 2010.The constitution is supposed to be the most sacred document that guaranties good governance in any country. It embodies the supreme law that directs and administers its governance. But sometimes eloquent and cunning interpretations by eminent lawyers and high powered political power make it a travesty as well. That may be why some times law is called an ass by some wise men. What I am going to discuss in this paper below I think will enhance this perception of the law. Any way constitutions have come to stay as instruments that lay down the parameters and norms within which a country has to be governed. A constitution need not be always a written document. As such there are written constitutions as well as unwritten constitutions; some are both written and unwritten. The British Constitution is an example for the later. The unwritten part of a constitution is composed of conventions.
 Niti Niganduwa a treatise of Sinhala law composed during the Kandyan period gives evidence of a number of ancient legal treaties that had been composed during the times of the Sinhalese Kings. It has defined law as the “implementation of the charters of ancient Kings without breach” (“Niyati ti Niiti”). PƒÆ’-¦rƒÆ’-¾na rƒÆ’-¾juhi panccantta dhamman na samuccindiyanti ti niti ni pƒÆ’-¾punane”). It further identifies three broad division in law .They are a) Raja niiti, b) Dharmaniiti and Loka Niiti. Raja Niti is law laid down by the King. Dharma niiti is law that is prescribed by the Dhamma; in our case as they appear in the various suttas. Finally Loka niiti are the conventions that have evolved over time by popular acceptance which are mostly conventions. According to the ancient tradition the law is laid down after general acceptance by the people and it is called Mahasammata, approved and ratified by the people. In this context ultimately all laws have to be enacted for the good of the people and therefore they cannot be designed for the benefit of the Ruler. According to Buddhist teachings, like all other things, the law has to be there for the good of the many and happiness of the many. But unfortunately since 1815 during the Colonial times the law in this country has been designed for the benefit of the British Empire until Independence in 1948 and thereafter it is often designed more for the benefit of the native rulers more than the subjects. The successive events after 1987 have made things worse than ever before. As a result the legality of our Constitutions has undergone rapid erosion during these few decades.
 In this back ground the object of this note is to draw the reader’s attention to some very important legal aspect of our Constitutions hitherto has not been given serious attention by our legal luminaries or the general public. I hope this point will open a new forum, for a wider and open discussion on this issue.
 Let us begin with the Kandyan convention of 2^nd March 1815. This was entered upon between two parties namely Robert Brownrigg, Governor and commander-in-Chief of Ceylon, on behalf of the King of Great Britain and Ireland, on the one part, and the Adigars, Dissawas, and other principle chiefs of the Kandyan provinces on behalf of the  inhabitants  of the Kandyan Provinces (Sinhale) on the other part. The Sinhala Translation clearly has said that it was an agreement between the Kingdom of Britain and Sinhale, which meant the whole Island and its maritime territories including the Maldives Islands and the ocean around. This historic Convention had only 12 sections and it was issued at Kandy as a Royal Proclamation on the 2^nd of March 1815.
 The most important features of this Convention.
 1 It was a Convention singed between two countries (parties)
2 It was drawn and entered upon between Great Britain and Sinhale
3 King Sri Wicrama Rajasingha and all his relatives and all their claims to the dominion
   of the Kandyan provinces (Sinhale) is abolished and extinguished. (Sec.2)
4 The deposed King and all his relatives are declared enemies of the Kingdom (Sec.3)
5 The Dominion of the Kandyan provinces is vested in the Sovereign of the British
    Empire to be exercised through the Governors or Lieutenant Governors and their
    Accredited Agents (Sec 4).
6 The religion of Buddha is declared inviolable, and its rites, ministers (monks) and
   places of worship are to be maintained and protected. (Sec.5)
 Of the above, the item directly relevant to this discussion is no 1. Since this was an agreement between two parties any amendment to that instrument, addition or its replacement by repeal needs the explicit consent of both parties, for such amendment to be legally valid.
But Governor Brownrigg unilaterally abrogated this Convention by his Royal Proclamation No 21 of 1818.  It declared the supremacy the British Crown, exercised through the Governor and his Agents and to which obedience of all citizens is due.  The Board of Commissioners and the resident Agents of the Government were vested with the sole power over the affairs of the territory. This was issued on the wake of the so-called rebellion 1818. The last section (56) stated “He (Governor) also reserves full power to alter the present provisions as may appear hereafter necessary and expedient: and he requires, in his Majesty’s name, all officers civil and military, all Adigars, Dissavas and other chiefs, and all other His Majesty’s subjects, to be obedient, aiding, and assisting in the execution of these or other his orders, as they shall answer the contrary at their peril”.
The word Convention was only once mentioned in Sec 2 just to refer to its date. But nothing was mentioned about the legal validity or other wise of its provisions thereafter. This shows the arrogance and the manner in which the Kandyan Convention has been ignored and abrogated by the British government. Therefore any ex-parte action will have no legal validity. It appears that there was no protest by the locals either on this draconian Proclamation by the Governor. So the presumption is that the Kandyan Convention died a natural death on the 21^st of Nov.1818. There is no argument about the authority of the King of Britain over Ceylon and its territories even under the Kandyan Convention.  But the powers of the native chiefs were severely curtailed by the Proclamation of Nov 1818. It also removed provisions of Section 5 of the Convention and it was replaced with some mild reference to respect to priests and processions of Buddho religion, adding some new provision to general protection to all other religions  This contravenes section 5 of the Kandyan Convention.  In sum the Proclamation has tightened the grip of the British authority over the Island and set the process of gradual erosion of power of the local aristocrats and the Priests
 Thereafter until 1948 this country was governed under royal declarations and statutes that inherited the illegal Proclamation of 1818. In fact one can say that even the Soulbury Constitutions of 1948 to that extent was not legally valid. According to the provisions of the1815 Convention Independence should have been given to Sinhale as the convention was singed between Chieftains of the Sinhale and Brownwrigg on behalf of Great Britain.  But it was given to a hybrid State called Ceylon.
 There is also no mention any where in any of the subsequent legislations that the 1815 Kandyan Convention was repealed, though it was physically thrown in to the dust bin of history by the British. The 1972 Republican Constitution repealed the 1948 Soulbury Constitution but it also has not said anything about the Kandyan Convention. But it had rekindled the Sec 5 of the Kandyan Convention by inserting Sec 10 on Buddhism. The 1987 Constitution also followed suit. All these law makers appear to have acted on the presumption that what they inherited from 1818 onwards was legal. But I think the Kandyan Convention of 1815 is still valid in law as it had not been legally repealed by any subsequent legislation up to date.
 The Kandyan Convention was published as part of the legislative enactment of Ceylon and it is included as a chapter in the Legislative enactment Vol X1 Chapt.390 (P376-378). It also appears in Vol XX. This was done when Dr Nissanka Wijeratna was the Minister of Justice in the 1977 government. The person behind this decision was Dr. Harischandara Wijetunga the Officer In Charge of the Sinhala translation of the Legislative enactments at that time. There were two other persons involved in this historic decision. They were W. J. M. Lokubandara, the present Hon. Speaker and Hector Deheragoda who was in charge of the English Edition. This also confirms my contention that the Kandyan Convention is still a living and valid part of our law. It is said that Brown Wrigg’s 1818 Nov 21 Proclamation was ratified by the British Parliament. It also now appears as a Chapter in the legislative enactments of Sri Lanka under Vol XX Chap 638 (P319-329) under the title Declaration of British Sovereignty. I wonder whether an illegal Proclamation could be declared legal by such ratification, by the British Parliament that represents only one party to the 1815 Convention. As such I opine that such ratification by the British Parliament is null and void. Therefore I think the 1815 Convention still holds good in law. In this back drop both the Proclamation of November 21. 1818 and all laws enacted after the prescribed date of that Proclamation and all actions taken there under should stand illegal and questionable.
 One may get temped to think that this is only wild imagination of one man. But I think there is a strong and valid point in what I see. Therefore I invite those interested, constitutional experts, lawyers and all others interested to initiate an open debate, a serious one too, on this all important issue at a time of our history when radical changes are taking place in the political scenario in this country, since Independence

1

1. Ramanie Says:
   September 21st, 2010 at 3:36 pm Dr Gunasekera, I do not think this is “only wild imagination of one man”- these are very valid points. We need to work on these issues to sort out exactly where we as a nation lost the plot. At the point of the granting of “Independence” to SL which in effect ended the deal with the Queen of England we did not have people who knew our history or could see the bigger picture in high places. With all due respect to our ‘founding fathers’ of the country we depended on Western educated, whiskey drinking, tie-coat gentlemen leaders who did not have the benefit of a ‘swabhasha’ education like we were priviledged to have. That point in time in 1948 would have been a great opportunity to change the name of SL back to Sinhale and ask the tranference of power back to the Sinhale instead of Ceylon. We should also have asked the British to offer compensation or remedy for the demographic nuclear bomb they placed under us by way of an army of South Indian immigrant labour force in the hill country and the divide and rule pampering of the Dutch imported South Indian labour force in the North. These are Sinhala grievances that no local or international person is aware of or cares about. It is time we took notice of how we feel about all this. This will certainly be a more worthwhile exercise for the other doctors who write poisonous, malicious, petty, character assassinations in the web.
   
2. M.S.MUdali Says:
   September 21st, 2010 at 8:53 pm I never heard the NORTH was colonised by the Dutch. Then who were the people in the North when Dutch arrived?
   
3. Lorenzo Says:
   September 22nd, 2010 at 2:02 am M.S.Mudali,
   Mayalee (Malabar) people and Sinhala people. Even the Nallur Convention was signed in Portuguese and Sinhalese languages. Tamils were a small minority.
   
4. Lorenzo Says:
   September 22nd, 2010 at 2:06 am Malayalee people didn’t create any trouble. In fact they supported the Sinhalese in fighting off Tamil Nadu invaders and other kallathonis. Dutch imported farming caste (vellala) people from Tamil Nadu. If natural migration from Tamil Nadu was allowed there would never be so many vellalas in Jaffna. If natural migration from Tamil Nadu was allowed the fishing caste people would be the majority in Jaffna.
   
5. Sunil Vijaya Says:
   September 22nd, 2010 at 4:57 am Lorenzo – I hope you are clearly differentiating between ‘fishing caste people from Tamil Nadu’ and Kshatriyas. Although I hate even to engage in a dialogue on caste, I need to clarify a point here (sorry for the drift on the topic). King Parakramba Bahu the sixth sought the assistance of mercinaries and Kshatriyas volunteered to protect the maritime provinces in Sri Lanka. Kshatriyas, Aryan in origin, who were displaced towards the south of India(lasting 3000 years or more) after the war with Pandavas, began even speaking Dravidian languages and when they arrived in Lanka, they never spoke any aryan language/dialect. Since there were no activity with regards to protection of the shores, they too began fishing and thats how the great Kaurawas became known as ‘fisher folk’. However they intermingled with Sinhala people and embrased their culture. Negambo kaurawas still use Tamil for communication. In fact during Buddha’s time (who was a Sakya an off shoot of Kshatriyas/Kaurawas) and before his time, the Noble kings and warriors were at the top of the hierarchy, naturally in Indian society, then came the priests, followed by Trades people (farmers etc) and lastly the Slaves. However, the crafty priests, the Brahmins (now Hindus) concocted the creation theory and put theselves at the top coming from the mouth of Brahma the creator, and suddenly nobility came second. The greatest being, Buddha, the greatest king Asoka and the greatest kings in Lanka were all Kshatriyas/Kaurawas/Sakyans and now their decendants unfortunately are branded as ‘fisher folk’ which is pathetic indeed.
   
6. Gangdhi Says:
   September 22nd, 2010 at 7:22 am A constitution depend on its origins or the sources.
   Decrees, Conventions, Agreements between a occupying force and the subjects cannot be compared to a constitutin among a group of people.
   What is important is the actions of the occupier and its actions.
   The problems of Ceylon are not different to problems of the former British Empire.
   In the first place is it a British Indian Empire?
   For the first time in human hystory the british brougt in ther partners in large numbers. If not for that british could not have maintained such a vast Empire.
   In nature this type of partners are prasites. (parasites a word I do not like to use but a perfect explanation)
   During the Franco -Dutch war the Dutch Studholder asked the british to look after their colonies.
   After the war British in their best of morals did not return the Dutch possesion in Ceylon.
   When the Dutch governer refuced to hand over, the British brought in their Madras Regiment.
   The Dutch Govenor had only one choice.
   The new possesions were administred ftom the Indian subcontinent. (British have not finished making India by this time).
   They brought in administrators from Malabar coast intead of using the Dutch Administration.
   These new administrators screwed (taxed everything and mistreated the locals) up the locals and cheated (roots of corruption) the British. The locals killed them as the most of the land was jungle and no highways and freeways.
   Thereafter British engaged the Dutch administrated.
   British saw the need for road and the PWD was born. As Ceylon was close to the South of the subcomtinent most of the workers who came were from the South, mainly Dravidayans.
   By this time slavery was abolished, mechnised transport has begun and mass transportation of of colonial parasites began.
   Ceylon, Burma, Malasia, Fiji, Mauritius, West Indies, Uganda, Kenya, South Africa…….were colonised by the colonial parasites and the British were the absentee land lord.
   Remember Low Caste are not allowed to leave their habitats and all the colonial parasites are High Caste Hindus.
   Colder places like Canada, Australia was colonised by the British due to the likeliness of the climate to British Isles.
   And no Indian parasites were not allowed in to Australia or Canada.
   Australia White policy, Canada you have to go directly from India to Canada and there were no steamers plying directly between the two.
   It is time to decolonise Indian colonies.
   
7. Lorenzo Says:
   September 22nd, 2010 at 8:19 pm Sunil Vijaya,
   That is a completely different thing altogether. By the way I have absolutely no regard for caste. All I’m saying is had Tamil Nadu people freely colonized Sri Lanka, the majority in Jaffna cannot be farmers. They must be fishermen in that case as farmers didn;t leave their fertile farmland in Tamil Nadu until the Dutch forcibly removed them.
   You are referring to the “Warnakulasuriyas” I guess. My understanding is that they were from Kerala and Karnataka. They have integrated with all communities very well.
   
8. samurai Says:
   April 21st, 2013 at 6:22 am At the time British began to occupy the Kandyan Kingdom it extended to the North Central and Eastern Provinces – except the coastal area. The Maritime Provinces were already under foreign rule (the British having replaced the Dutch). So the Kandyans did not refer to the coastal belt as part of Sinhale for obvious reasons.
   Needless to say, the Kandyan Convention was the outcome of the invitation extended to that same foreign power to depose King Sri Wickrema Rajasinghe who had by that earned the hatred of those around him. The Convention signed on March 2, 1815 was a farce. General Robert Brownrigg never meant to observe its conditions. Article No. 5 of the Convention which guaranteed the inviolability of the National Religion (Buddhism) and the “protection and maintenance of the rites, priests and temples” was inserted to throw dust in the eyes of the Sangha, the traditional guardians of the life and liberty of the people.
   “In truth,” the General wrote in a dispatch to the Secretary of State Bathurst, “our secure possession of the country hinged upon this point. I found it necessary to quieten all uneasiness respecting it, by an article of guarantee couched in the most unqualified terms,” and he repeated this assurance to the Sangha of Malwatta and Asgiriya Viharas… (Revolt in the Temple)
   It is hardly surprising the British never intended to honour this pledge.
   “The Kandyans,” says Dr. Colvin R. de Silva in his Ceylon under British Occupation, “had called the Britisher for the sole purpose of ridding themselves of an unpopular monarch, and they had not contemplated the establishment of British rule.”
   The ascendancy of a Christian government in the Kandyan Provinces constituted a distinct menace to Buddhism. The Colonial power was never in truth legally bound to protect Buddhist interests before or after 1818.
   These were the circumstances under which the Uva uprising of 1818 occurred. The rest is history. For further background information you may read Professor Tennekoon Vimalananda’s THE STATE AND RELIGION IN CEYLON SINCE 1815 (which is the most comprehensive book on this subject).
   It is therefore hardly surprising that the Ceylon we got back from the British in 1948 was not the Sinhale they occupied in 1815. They had almost erased the religious and cultural identity of that nation
   

Taming the Tamil Tigers From Here in the U.S.

Taming the Tamil Tigers
From Here in the U.S. 

A woman fighter of the Tamil Tigers takes a shooting position in Sri Lanka in July 2007. AP Photo.

01/10/08

As terrorist groups go, it has quite a résumé:

• Perfected the use of suicide bombers;
• Invented the suicide belt;
• Pioneered the use of women in suicide attacks;
• Murdered some 4,000 people in the past two years alone; and
• Assassinated two world leaders—the only terrorist organization to do so.

No, it’s not al Qaeda or Hezbollah or even HAMAS. The group is called the Liberation Tigers of Tamil Eelam (LTTE) or the Tamil Tigers for short.

Needless to say, the Tamil Tigers are among the most dangerous and deadly extremists in the world. For more than three decades, the group has launched a campaign of violence and bloodshed in Sri Lanka, the island republic off the southern coast of India.

Its ultimate goal: to seize control of the country from the Sinhalese ethnic majority and create an independent Tamil state. Along the way, it has launched suicide attacks, assassinated politicians (including a government minister this week and even the Sri Lankan President), taken hostages, and committed all of kinds of crimes to finance its operations. The resulting civil war has taken the lives of nearly 70,000 Sri Lankans on both sides of the conflict since 1983 alone.

Why should you care? Certainly because of the suffering and bloodshed that the Tamil Tigers have caused. And because its ruthless tactics have inspired terrorist networks worldwide, including al Qaeda in Iraq. But also because the group has placed operatives right here in our own backyard, discreetly raising money to fund its bloody terrorist campaign overseas, including purchases of weapons and explosives.

The U.S. government has designated the Tigers a foreign terrorist organization, so their activities here are illegal. And we’re determined to stop them, using the full range of our investigative and intelligence capabilities.

In April, for example, we struck an important blow when our Joint Terrorism Task Force in New Yorkarrested the alleged U.S. director of the Tigers. The man supposedly held several fundraising events at a church and various public schools in Queens and in northern New Jersey in 2004. He is also accused of arranging high-level meetings between the group’s leaders and U.S. supporters.

We’ve also arrested another 11 Tamil Tiger-related suspects in the New York City region. And in Baltimore, following a multi-agency investigation, a pair of Indonesian men pled guilty and were sentenced recently for working with others to export surface to air missiles, state-of-the-art firearms, machine guns, and night vision goggles to the Tigers in Sri Lanka.

You can help by being careful with your donations. Like other terrorists, the Tigers have raised funds under a variety of cover organizations, often by posing as charities. A great deal of money, for example, was raised for the Tigers following the 2004 tsunami that devastated Sri Lanka and many other countries.

And please report any suspicious activities to your local field office or anonymously through this website.

http://www.fbi.gov/news/stories/2008/january/tamil_tigers011008

සීවි හෙළයට වරද්දපු තැන සහ එය නිවැරදි කළ යුත්තේ කෙසේද?

සිංහල ජාතිකත්වය යටපත් කිරීමේ විවිධ කුමන්ත්‍රණ

ඉදිරිපත් කිරීම , 
- ආචාර්ය සූරිය ගුණසේකර. -
- හෙළ ගුප්ත ඖෂධවේදී ආර්. නන්දන

සිංහල ජාතිකත්වය යටපත් කිරීමේ විවිධ කුමන්ත්‍රණ 

දෙමලුන් මුස්ලිඋමුන් ජාතික කොඩියට රිංගීම

1948 දී ස්වාධීනත්වය ලැබුනේ සිංහල ජාතියට  නොව ජාතිකත්වයෙන් තොර වූ යුරෝපිය අනුකාරක ජාතියකටය.ඉංග්‍රීසි උගත් මොවුහු බොහෝ විට ක්‍රිස්තියානි ආගම වැළඳ ගැනීම  මත විශේෂ වරපරසාද ලැබූ අය වෙති. ඇඳුමෙන්ද ,ආහාර පන වලින්ද , භාෂවෙන්ද, සිරිත්විරිත් වලින්ද, ගේදොර යාන  වාහන වලින්ද ,බෙහෙත් වලින්ද ඉන්ගිසින්ම අනුගමනය කල මොවුන් බොහෝ විට රාජකීය, ශාන්ත තෝමස් වැනි ක්‍රිස්තියානී පාසල් වලින් අධ්‍යාපනය ලබා මනසින් එංගලන්තයේ ජීවත් වුහ. ලංකාවේ සිංහල ආහාර , ඇඳුම් පැළදුම්,නිවාස, ඖෂධ, සිරිත් විරිත් සම්බන්දයෙන් ඔවුන් විදේශිකයන් වුහ, කොටින්ම කදත් හමේ පාටත් හැර අනෙක් හැම දේම විදේශිකයා මෙන් වුහ.

පාර්ලිමේන්තුවට තෝර ගනු ලැබුවේ මෙවැනි පුද්ගලයන් නිසා ඔවුන්ගේ මනස හැසිරවීම සුද්දට අවශ්‍ය ආකාරයට  එංගලතයෙන්ම සිදු වුනි. මෙකල රාජ්‍ය භාෂාව  ඉංගිරිසි වූ අතර 1956 දක්වා එය පැවතුනි. 1948පෙබරවාරි 4 දා ඔසවන ලද ජාතික ධජය වුයේ ශ්‍රි වික්‍රම රාජසිංහ රජුගේ ධජයමය. පර සුද්දන් විසින් මෙරටට කුලී වැඩට ගෙන ආ පසුව සුද්දන් විසින්ම ප්‍රභු තත්වයට පත් කෙරනලද දෙමළ දේශපාලකයන් සිංහලයාගේ ජාතික ධජය පිලි ගැනීමට කැමති නොවුහ. වවුනියා මන්ත්‍රී ශ්‍රී සුන්දරලිංගම් කොඩි සටනේ ප්‍රමුකයා විය. කොඩි අරගලය විසදීමට පාර්ලිමේන්තු අනු කාරක සභාවක් පත් කරන ලද අතර ඊට යටින් ද්වේශ සහගත ලෙස උපදෙස් දුන්නේ සර් අයිවර් ජෙනිස්ය. මහ බ්‍රිතාන්‍ය යේ ධජය වන "යුනයන් ජැක් " යනු එන්ගලන්තය,ස්කොට්ලන්තය , වේල්ස්, යන රාජ්‍යය තුනෙහි කොඩිවල එකතුවය. එහිදී කොඩි 3 ක් එකතු වූ පරිදි මෙහි සිංහ කොඩිය 3 කට බෙදිණි, සිංහයා කොටස සිංහලයට දී , කොළ සහ කහ(රන්වන්)  තීරු දෙකකක් උඩ සිට පහලට එකතු කෙරන ලද්දේ මුස්ලිඋම් සහ දෙමල ජන කොටස් සඳහාය. මෙය අපගේ පාර්ලිමේන්තුව විසින් පිලිගන්නලද රජයේ කොඩිය විය. මෙසේ ඉංග්‍රීසින් විසින් තමන්ගේ පාරවල් සැදීමට, වැවිලි කර්මාන්ත ආදීයට  ගෙන ආ කුලී කරුවන් වූ මේ මිනිසුන් කොටස් දෙක ජාතිකත්වය තුලට බලහත්කාරයෙන් රිංගා ගත්හ , අද ඔවුන් එම ජාතික කොඩියද උතුරේ එසවීම බලෙන් තහනම් කෙරමින් සිටි, මෙය අපේ බලලොබි අනුවනක් කාර දේශපාලකයින් නිසා සිංහල  ජාතියට වෙන වින්නැහියකි. වෙනත් රටක නම් මෙය කෙසේවත් සිදු නොවේ.

සිංහල දෙමල සහ මුස්ලිඋම් යන ජන කොටස් ශ්‍රී ලංකාවතුල සමානත්වයට පත් කිරීම

කොඩිය තුලින් ජාතිකත්වයට බලෙන් රිංගාගත් මොවුන් ( විශේෂයෙන් දෙමල පිරිස්) උතුරු හා නැගෙනහිර පළාත් සඳහා වෙනම රාජ්‍යක් ඉල්ලන්ට වුහ.

එසේ තිබියදී 1972 දී නව ආණ්ඩු ක්‍රම ව්‍යවස්ථාවක් (ජනරජ පනත) සකසන ලදී.ඉංග්‍රීසින්ගේ අනුහසද ඊට බලපා තිබුණි. බ්‍රිතාන්‍ය අධිරාජ්‍යට යටත් සිංහල දෙමල මුස්ලිම් සියලුදෙනා බ්‍රිතාන්‍ය  යටත් වැසියන් (British Subject) වීම යටතේ මේ සිංහල ජාතියට  අනෙක් ජන කොටස් දෙකම සමානතත්වයට  පත්කර තිබුණි . එසේම ස්වාධ්‍නත්වය(Independence)යටතේ සියල්ල පුරවැසියන් විය.එහෙත් නිවැරදි ලෙස නම් විය යුත්තේ සිංහලුන් රටේ ජාතිය ලෙස පිළිගැනීමත් අනෙක්අය පුරවැසින් වීමත්ය . ජාතිකත්වය ගැන කතාවක් නැත. එබැවින් 1972 ව්‍යවස්ථාවෙන් කියවුනේ සිංහල දෙමල මුස්ලිඋම් යන ප්‍රධාන ජන වර්ග තුනෙන් මෙරට ජනගහනය සමන්විත බවය.එතැන් සිට සිංහලයා මෙරට එක් ජන වර්ගයක් පමණි . මෙය වෙස්ට්මිනිස්ටේර් ශ්‍රී ලංකා ශකාවේ කළු සුද්දෝ අපේ සිංහල ජාතියට ගහපු මාරු පහරකි. මෙතැන පටන් අද වෙන තෙක් ශ්‍රේෂ්ට සිශ්ටචාරයක් බිහිකළ මෙරටේ අයිතිකරුවන්  අද නිකන්ම නිකන් ජනවර්ගයක් පමණි. ලංකාවට තව දුරටත් ජාතියක් නැති විය. මෙම තත්වය යටතේ ජනමාධය මගින් දැන් ශ්‍රී ලංකික යනුවෙන් අලුත් ජාතිකත්වයක්  ඇති බවය හඬ ගා කියයි. අපි සියලු දෙනාම ශි ලාංකිකය ජාතිකයන්ය , සිහල නොවේ. රටද ශ්‍රී ලංකාව ලෙස . ජන මාධ්‍ය මගින් මෙසේ හඳුන්වනු ලබීයි. එහෙත් උඩරට ගිවිසුමේ මේ රට සුද්දට දෙනවිට සිoහලේ විය.දැන් 40අවුරුදකට වඩා ශ්‍රී ලංකාව, ශ්‍රී ලංකික ජාතිය ලෙස ජනමාද්‍යයේ එය බහාවිත වීම නිසා ව්‍යාජ රටක් සහ ව්‍යාජ ජාතියක් බිහි වුනි.1972 දී හෝ 1978 දී ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව කිසි විටක ශ්‍රී ලංකාව නමැති රටක් හෝ ශ්‍රී ලංකික නමැති ජාතියක් ගැන සඳහන් නොවේ පාර්ලිමේන්තු පනතකට ජාතියක් හෝ රටක් බිහි කිරීමට නොහැකි වීම ඊට හේතුවය. 1967 දී ලන්ඩන් විශ්ව විද්‍යාලය විසින් පෙරාදෙනිය ඉතිහාස කතිකාචාර්යය කේ ඉන්ද්‍රපාලන් විසින් ඉදිරිපත් කරන ලද යාපන අර්දදිවිපයේ මුල් දෙමල ජනාවාස (early Tamil settlement in Jaffna Peninsula) නමැති පට්ටපල් බොරු සහිත නිබන්දනයට PHD (ආචාර්ය) උපාධිය පිරිනමන ලදී.අපට අද පවතින එංගලන්ත බලපෑම් හමුවේ  මෙයද ඉංග්‍රීසින් විසින් හිතා මතාම සැලසුම්කරන ලද්දක් බවට සැක කල හැකිය.1215 සිට (13 සියවස)  යාපනයේ වෙනම දෙමල රජයක් තිබුණු බවට ව්‍යාජ කරුණු එහි එදිරිපත් කරේ. යාල්පාන වෛපවමාලේයි,වයියාපාඩාල් ,පරරාජසේකරම් උළේ, කල්‍යය මලෙයි , රාජ මුරායි වැනි ප්‍රබන්ද කාව්‍ය හා ජන කතා මගින්ය. නමුත් අචාර්ය උපාධිය  ලැබීම නිසා මෙය යාපනේ ඉතිහාසය බවට දෙමල උගතුන් ලොවට මුරගා කීවේය, අපී සින්හලුද එයට ප්‍රති උත්තර නොදී  මුනිවත් රකිමින් සිටි.

දෙමල ඊළමේ ඇරබුම

මින්පසු 1976 දී ඉහත සදහන් කරුණු (කේ ඉන්ද්‍රපාලන් විසින් ඉදිරිපත් කරන ලද යාපන අර්දදිවිපයේ මුල් දෙමල ජනාවාස නමැති පට්ටපල් බොරු සහිත නිබන්දනයට PHD (ආචාර්ය) උපාධිය පපිරිනැමීමෙන් ලදී )වල ශක්තිය මත "ඊළාම් නියාය" ඉදිරිපත් කෙරිණි. එනම්

1. උතුරු නැගෙනහිර දෙමල සම්ප්‍රදායක නිජ බිම්

2.එම නිජබිමේ දෙමල ජාතිය

3.එම ජාතියට ස්වයන් තීරණ අයිතිය

 යන ප්‍රධාන කරුණු 3 ඉදිරිපත් කරමිනි.  මෙය ඉතා ජනප්‍රිය ජාති වාදී හඬක් විය. 1977 පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයේදී මෙරට දෙමල ජනතාව විසින් "ඊළම්" සිහිනය සබැහැකර ගැනීම සඳහා තම නියෝජිතයන් පාර්ලිමේන්තුවට පත් කෙරන ලදී. 1976 මැයි වන විට" දෙමල රාජ්‍ය පක්ෂය" (දෙමල එක්සත් පෙරමුණ) සටන් කාමී ලෙස "දෙමල එක්සත් විමුක්ති පෙරමුණ" ලෙස සැකසී තිබුණි. 1976 මැයි 5 වැනි දින "දෙමල ඊලම් විමුක්ති කොටි" (LTTE) නමැති එහි සන්නද්ධ අංශය අරඹන ලදී.

මැයි 14 දින වඩුක්කොඩෛ සම්මේලනය පැවැත්වූ සමස්ත ලංකා දෙමල ජනතාව ඊලම් සටන ඇරබීම ඒක චන්දයෙන් යෝජනා ස්තිර කරගත්හ. මෙසේ " ඊනියා දෙමල ජාතිය" තම ඊළම ලබා ගැනීමට සිංහල ජාතිය සමග යුධ මාවතකට පිවිසුනහ.

මෙයට උදව්වක් ලෙස ජාතියන්තර පල්ලියේ බලපෑම මත දෙමල භාෂාව රජය භාෂාවක් ලෙස පිලි ගැනීමට ජේ ආර්  ජයවර්ධන රජයට සිදු විය. එකම රටකට රාජ්‍ය භාෂාවන් කිහිපයක් තිබිය නොහැක. ෆෙඩරල් සමුහ ආණ්ඩුවකට වුවත් ඇත්තේ එක රාජ්‍ය බසකි , උදාහරණයක් ලෙස සමස්ත ඉන්දියවේම රාජ්‍ය බස හින්දි වේ.

මෙසේ දෙමළ ජනතාව තමා ලංකාවේ ජාතිය වීමේ ප්‍රයත්නය තුලින් ලංකාව ගිල ගැනීමට සැරසේන්නා සේම මුස්ලිම් ප්‍රජාව විසින් රටේ ආර්ථිකය අල්ලාගෙන ඉඩම් තුට්ටු දෙකට මංකොල්ල කා රට අල්ලාගැනීමට සැරසේ.රටක ජාතියක් බිහි වන්නේ එරටට ගැලපෙන නිෂ්පාදනය (ආර්ථිකය) හා සමාජය ගොඩ නැගිමනි මගිනි එය කර ඇත්තේ අපේ සිහලුන් විසිනි . බ්‍රිතාන්‍ය  පාලන සමය පෙර පැවති ස්වයන්පොසිත මේ රට ජාතික අර්ටිකය බ්‍රිතාන්‍ය අදිරජ්‍යය විසින් බිඳ දමා සිංහල සමාජය ද අඩපන කෙළේ ලංකාව තම යටත් විජිතයක් කර ගැනීම තුලින්ය. අර්ටිකය අල්ලා ගැනීමට ලෝක වෙළඳ ජාතිය වන මුස්ලිමුන් උත්සහ දරන්නේ ආර්ථිකය හසුරවනන්හට රටක් ද හසුරවා පාලනය කල හැකි නිසාය.

මේ හමුවේ සිංහලයන් නැවත තම නියම ජාතිකත්වය වෙත ලඟාවීමට යුගය එළබි ඇත . භාෂාව , කැම බිම , ඖෂධ, ගේ දොර , ඇඳුම්, චාරිත්‍ර වාරිත්‍ර, උත්සව ආ දී සියලු අංශ වලින් සිංහල ජාතිකත්වය ප්‍රකට කිරීමට අද වන විටද  දින කිසිම අපහසුවක් නැත.එහෙත් ඉදිරියේදී මෙය අපහසුවනු ඇත.  අප විසින්ම මේ අපේ කම පහත් කර ඉංගිසි ,  අමරිකානු, වන්නට උත්සහ කිරීමෙන් සියලු විනාශය සිදුවී ඇත. මෙම විව්‍යාසනයෙන් ගොඩ ඒමට නම් පෙර සේම අප රටට ගැලපෙන සිංහල නිෂ්පාදන ක්‍රම දක්වා නිවැරදි වන ආර්ථිකයට රටාවට යාමට ඊළඟ පරම්පරාව අධ්ෂ්ටානයෙන් යොමු විය යුතුය .

අද සිට නියම සිංහල ධජය ඔසවමු අපේ ක්‍රමයේ පාලනයක් ඇති කරගමු .

1948 ඉංග්‍රීසින් විසින් අපට ස්වයන් පාලනය (indipendance) ලබා දීමේදී ඔසවනු ලැබුවේ රාජසිංහ රජුගේ සිංහ කොඩිය වේ. එවකටත් ලංකාවේ ජාතිය සිංහල ලෙස පිළිගත් නිසාය. එහෙත් අද වන විට අවස්ථාවාදී බල ලොබි ඔල මොට්ටල දේශපාලුවන් විසින් බලලොබය උදෙෂා සුළු ජාතීන්ගේ චන්දයට ගිජුව ඔවුන්ව සතුටු කිරීමට අපෙගේ සිංහල ජාතික කොඩිය වෙත දෙමල සහ මුස්ලිඋම් යන සුළු ජන වර්ග ඇතුළු කෙරන ලදි.

මෙය වෙස්මිනිස්ටේර් ක්‍රමයේ කළු සුද්දන් විසින් ලංකාවේ අදත් පවත්නා  පාර්ලිමේන්තුවේ ශ්‍රී ලංකා සහ ශ්‍රීලාකික කොඩිය පමණකි.මෙය සිංහල ජාතික කොඩිය නොවේ. මෙය රජයේ කොඩිය වුවත් මෙරට අයිතිකරුවන් ශිස්ටාචරයයේ උරුමකරුවන් වන අපෙගේ නියම ධජය සිංහල රජ දවස වූ රාජසිංහ රජුගේ ධජයය වේ. එය පාවිච්චිකිරීමට අප හට සිංහලුන් ලෙස අයිතියක් ඇත. එබැවින් අපගේ පෞද්ගලික උත්සව, නිවසේ , පෞද්ගලික වැඩ පොලේ අපේ නියම කොඩිය ඔසවා තැබිය හැක. එබැවින් දැන් පළමු පියවර ලෙස මෙතැන් සිට අපේ නියම හෙළ සිංහල කොඩිය ඔසවා අපේ ජාතියේ අභිමානය පෙරටු කර ජාතිය ආරක්ෂා කිරීම අරභමු,

ඉංග්‍රීසින් විසින් රෝපණය රන ලද දෙමල සහ මුස්ලිම් යන පිළිල රුක්ෂ වලට අපේ ඉංග්‍රීසින්ගේ පාර්ලිමේන්තු ක්‍රමයේ ඉන්නාවූ කළු සුද්දන් බල ලොබිව පොහාර වතුර දමා මේ පිළිල මහ රුක්ෂ බවට පත්කර තිබේ. මෙම පිළිල වල ආක්‍රමනශිලිත්වයෙන් සිංහල ජාතියම වැනසෙමින් පවතී . ඒ බව දැන දැනත් මෙම කළු සුද්දන් අදටත් මෙම පිළිල පෝෂණය කරයි. බලයට ඇති කෑදරකම නිසා මෙම කළු ස්ද්සුදන් ඉදිරියත් මෙම පිළිල පෝෂණය කෙරනු ලබයි. මෙම පක්ෂ පාලන ක්‍රමය තුල සුළු ජාතීන්ට රටේ පාලනයට ඇතුල් විමටත් ඔවුන්ගේ අනසක ක්‍රමයෙන් පැතිරිමටත් සිංහලයට එරෙහිව හැම අතින්ම නැගී සිටීමට ශක්තිය අවස්ථාව සපයා දෙනු ලැබේ. මේ සඳහා අප දැන්ම වැට බැඳිය යුතු නොවේද? සුළු ජාතීන්ගේ බලය බිඳ , ඔවුන් රාජය තන්ත්‍රයෙන් අතුග දැමීමට මේ පාර්ලිමේන්තු පක්ෂ දේශපාලනය තුල හැකිද? සිංහලයන්ගේ බලය රැකෙන පෙර රජ දවස මෙන් වූ අපටම ආවේනික වූ පාලන ක්‍රමයක්, ආර්ථික සමාජ ක්‍රමයක් නැවත සකසා ගැනීමට දැන් කාලය එළබි ඇත. තීරණය සහ ක්‍රියාත්මක වීම ඔබ සතුය . 

 ඉදිරිපත් කිරීම , 
- ආචාර්ය සූරිය ගුණසේකර. -
- හෙළ ගුප්ත ඖෂධවේදී ආර්. නන්දන

http://siwhelaya123.blogspot.com/2014/02/blog-post_9.html

ජිහාඩ් යනු කුමක්ද ?

චර පුරුෂ

1948 දී ලංකා පාර්ලිමේන්තුව ඇරඹෙන විට සිංහල, දෙමළ හා මුස්ලිමුන්ට මහා පොදු සාධකය (ගණිතයේ) බි‍්‍රතාන්‍ය යටත් වැසියන් (British Subjects) වීමය. බි‍්‍රතාන්‍ය පාලනය යටත සිංහල ජාතිය ඔවුන් දුටුවේ මුස්ලිම් හා දෙමළ ජන වර්ගයට සමාන යටත් වැසියන් ලෙසටය. 1833 පිහිට වූ ව්‍යවස්ථාදායක සභාවෙන් (Legislative Council) සිංහල කතා කරන අයට හා දෙමළ කතා කරන අයට (දෙමළ ,මුස්ලිම්)එක නියෝජිතයා ලෙස ස්වදේශික නියෝජිතයන් දෙදෙනෙකු විය. 
1885 දී මුස්ලිම්වරුන් කියා සිටියේ තමන් දෙමළ කතා කළ ද මුස්ලිම්මුන්ට වෙනම නියෝජිතයෙකු අවශ්‍ය බවය.
එවිට උඩරට පාර්ශවයෙන් කිසිදු ඉල්ලීමක් හෝ හඬක් නැති බව ‘‘උඩරට සිංහල’’ යනුවෙන් වෙනම නියෝජිතයෙකු ඉංග‍්‍රීසීන් විසින් ලබා දුන්නේ සිංහලයා උඩරට හා පහතරට .. භේද භින්න කරවීමටය. 
මීට මුල් වූ බෙදා පාලනය කිරීමේ බි‍්‍රතාන්‍යය චේතනාව ඉතා පැහැදිලිය. මුස්ලිම් ලීග්, යාපනේ දෙමළ සංගමය හා පහතරට සිංහල වැවිලිකරුවන් එකතු කර 1918 දී ‘‘ලංකා ජාතික සංගමය’’ ආරම්භ විය. බි‍්‍රතාන්‍යය පාලනයට යටත් දෙමළ හා මුස්ලිම් කොටස් අධිරාජ්‍ය පාලනය යටත තම නියෝජනයක් මිස මෙම රට තුළ අයිතිවාසිකම් කියා පෑමක් නොවීය. ‘‘මුස්ලිම් හා දෙමළ අයිතිවාසිකම්’’ නමැති සටන් පාඨය ඇරඹුනේ 1948 පාර්ලිමේන්තු ආණ්ඩුක‍්‍රමය තුළය. 
1948 න් පසු දේශපාලන පක්‍ෂ ක‍්‍රමය යටත් ඡුන්දය ලබා ගැනීමේ දී සිංහල දේශපාලනඥයින්ගේ නොදන්නා දේශපාලනය නිසා සුළු ජනවර්ගයන් නළවමින් ඡුන්දය ලබා ගැනීමට රට පාලනය කළ දේශපාලන පක්‍ෂ පුරුදු විය. මෙය වෙස් මිනිස්ටර් පාලන ක‍්‍රමය මගින් සිංහල දේශපාලනඥයින්ගේ ඔළුවලට දමන ලදි. 1947 දී එක්සත් ජාතික පක්‍ෂය සැදුනේ සිංහල මහ සභාව, දෙමළ සංගමය හා මුස්ලිම් ලීග් යන දේශපාලන පක්‍ෂ එ්කා බද්ධ වීමෙනි. 1948 ඞී. එස්. සේනානායක කැබිනැට්ටුවේ මෙම පක්‍ෂ තුළින් ආ දෙමළ හා මුස්ලිම් ඇමතිවරු වූහ. එදා ඔවුන්ට වෙනම අයිතිවාසිකම් අවශ්‍ය නොවීය.
1956 මහා මැතිවරණයේ දී තමා ‘‘කඩුගන්නාවේ සිංහල මරික්කාර්’’ බව කියා වේදිකාවේ කෑ ගසා දිනූ සී. එ්. එන් මරික්කාර් කඩුගන්නාව මන්ත‍්‍රීට තැපැල් ඇමතිකම ලැබුණි.
එදා ඔවුන් ආඩම්බරයෙන් කීවේ තමන් සිංහල මුස්ලිමුන් බවය.
සිංහලයන් සමග සහයෝගයෙන් හා සහෝදරත්වයෙන් කටයුතු කිරීම එදා මුස්ලිම් ප‍්‍රජාවේ ප‍්‍රතිපත්තිය විය. සිංහ කොඩියට දෙමළ මුස්ලිම් නියෝජනය ලබා ගැනීම. මුස්ලිම් ප‍්‍රජාවගේ ඇස් ඇර වූ පළමු සිදුවීම වුණේ 1951 දීය. එනම් සී, සුන්දරලිංගම් මන්ත‍්‍රීවරයා (වව්නියා) මූලික වූ දෙමළ ප‍්‍රභූ දේශපාලනඥයින්ගේ කොඩි සටනින් ඔවුන් ජයග‍්‍රහණය කිරීමය.
(සිංහල කොඩියට දෙමළ නියෝජනය ලබා ගැනීම) සිංහල ප‍්‍රභූන් බහුතරයක් සැදුණු ‘‘ජාතික කොඩි කමිටුව’’ නිර්දේශ කළේ දෙමළ සහ මුස්ලිම් ප‍්‍රජාවන් ද සිංහ කොඩියට ඇතුළු කර ජාතික කොඩිය අළුත් කළ යුතු (මොඞ්)බවය.
නමුත් මුස්ලිම්වරු එබඳු ඉල්ලීමක් හෝ උද්ඝෝෂණයක් නොකළහ. දෙමළ දේශපාලනඥයන්ගේ ඉල්ලීමට රජය අවනත වන නිසා මුස්ලිමුන් ද ඉල්ලීම් ඉදිරිපත් කළොත් ඡුන්දය ලබා ගැනීමේ අපේක්‍ෂාව මත එම ඉල්ලීම් ලබාදෙන බවට විශ්වාසයක් ඇති විය.
දෙවැනි අත්දැකීම වුණේ සිංහල රාජ්‍ය භාෂා පනත සම්මත වීමෙන් පසුව ද උතුරු හා නැගෙනහිර පළාත්වල දෙමළ කතා කරන ජනතාවගේ ඡුන්දය අපේක්‍ෂාවෙන් එය ක‍්‍රියාත්මක නොකිරීමය. පනතට අදාළ ගැසට් පත වරද්දා තිබුණි. 
1952 ජනවාරි සිට ‘‘ස්ව භාෂා ප‍්‍රතිපත්තිය’’ යටත් රජයේ පාසැල්වල ඉංග‍්‍රීසි මාධ්‍යය අහෝසි වී සිංහල ළමුන් සිංහල භාෂාවෙන් ද දෙමළ හා මුස්ලිම් ළමුන් දෙමළ භාෂාවෙන් ද අධ්‍යාපනය ලබන්ට විය. මේ තත්ත්වය යටත 1956 දී උතුරු - නැගෙනහිර පළාත්වල රජයේ කාර්යාල සිංහලෙන් වැඩි කිරීමට සිංහල දත් අය නැති බව බණ්ඩාරනායක අගමැතිතුමා හොඳින් දැන සිටියේය. අනතුරුව රට සභා පනත් කෙටුම්පතක් සාදා (ෆෙඩරල් පාලනයකට) භික්‍ෂුණ් උපවාස කර විරුද්ධත්වය පළ කළ විට අගමැතිතුමා එය ඉරා දැමීය. බණ්ඩාරනායක ප‍්‍රතිපත්තිය වුණේ ද අර්ථයකින් තොර ‘‘මැද පිළිවෙත’’ නොහොත් ප‍්‍රතිපත්තියක් නැතිකමයි. මේ නිසා ‘‘සෙවල බණ්ඩා හා ඔහුගේ සෙවල ප‍්‍රතිපත්ති’’ නැමැති වහරක් රට පුරා ප‍්‍රචාරයට පත් විය. 
මුස්ලිම් අධ්‍යාපන ඇමති හෙළ ඉතිහාසය ඉගැන්වීම නතර කිරීම හා විදේශ ආධාර 1972 වර්ෂයේ දී අරාබිය ප‍්‍රමුඛ මුළු මහත් මැද පෙරදිග මුස්ලිම් ලෝකයම එක්සත් ජනපදයට එරෙහි ඛනිජ තෙල් සටන ජය ගති. සියළුම මැද පෙරදිග රටවල් එකතු වී ‘‘ඔපෙක්’’ සංවිධානය ද පිහිටුවා ගෙන තම ඛනිජ තෙල් මිල දෙගුණ තෙගුණ කළේය. 1970 දී සටන ඇරඹුවේ ලිබියාවේ ගඩාෆි වේ. 
මේ හේතු මගින් තෙල් මිල වැඩි කිරීමෙන් මුස්ලිම් ලෝකය හිටි අඩියේ ධනවත් විය. 1972 දී බිහි වූ ශ‍්‍රී ලංකා නව ආණ්ඩු ක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාව ම`ගින් ‘‘ජාතිය’’ අතහැර දමා තිබුණි. සිංහල, දෙමළ හා මුස්ලිම් යන ජනවර්ග තුළින් රටේ ජනග‍්‍රහණය සෑදෙන බව ව්‍යවස්ථාව කීය. 
බද් - උද් - දීන් මොහොමඞ් මෙවිට අධ්‍යාපන ඇමති විය. ඔහු ලංකා ඉතිහාසය ඉගැන්වීම නතර කර සිංහල පරම්පරාවට තම පොඩි ඉතිහාසය අමතක කරවීය. 
ඛනිජ තෙල් නවෝදය සමග ලොව පුරා මුස්ලිම් ජනතාව පිබිදීම සිදුවුණි. මැද පෙරදිග පොහොසත් මුස්ලිම් රටවල් විසින් මුස්ලිම් සුළුතරයක් සිට රටවල් ‘‘තමන්ගේ මිනිසුන්ට’’ එම රටවල ආර්ථිකය අල්ලා ගැනීමට හා ජනග‍්‍රහණය වැඩි කිරීමට උදව් වුණි. 
1976 දී කොළඹ පැවති නොබැඳි රටවල රාජ්‍ය නායකයින්ගේ සමුළුවට පැමිණි ලිබියා නායක ගඩාෆි විසින් මෙරට මුස්ලිම් ජනතාව අමතා ප‍්‍රකාශ කළේ මීළග වතාවට තමන් ලංකාවට එන විට ලංකාව මුස්ලිම් රටක් ලෙස දැකීමට කැමති බවය. එරට වැසියන්ගෙන් අඩු කළ 2 1/2% පුණ්‍ය මුදල් (charity) ලංකාවට ලබා දෙන බව හා ඉන් මෙරට ඇති ව්‍යාපාර අල්ලා ගැනීමට කටයුතු කරන ලෙස ද දැන්වීය. බටහිර රටවල්වල බැංකු පෙට්‍රොල්වෙලින් (පැට්‍රෝලියම් මුදල්) පිරෙන්නට වූ විට ආක‍්‍රමණයට පහසු වන ආකාරයට එම මුදල් ආසියාතික රටවල මුස්ලිම්වරුන්ට ලබා දෙන්න විය.
මෙසේ ආධාර ලබා ගත් රටවල් අතර ලංකාව ද එකකි. දෙමළ ජනතාව ඊළාම්වාදය මෙන් මුස්ලිම් ජනතාව ‘‘මුස්ලිම් මූල ධර්මවාදය’’ න්‍යායාත්මක ආවරණය සැපයීය. සමාජය තුළ මුස්ලිම්වරු මැර බලය තහවුරු කර ගැනීම සහ ආර්ථික කොල්ලය සිකුරාදා දිනවල මුස්ලිම් පල්ලිවල යාඥාව පැය 1/4 ට සීමා වී ආර්ථික හා සාමාජික ආක‍්‍රමණය වැදගත් සාකච්ඡුාව විය.
මුස්ලිම්වරු තම මුදල් බැංකුවල ඉතිරි නොකර පල්ලියේ ඇති අරමුදල්වල තැන්පත් කරන්නට වූහ. නැතිබැරි මුස්ලිම් ව්‍යාපාරිකයන්ට ඇති හැකි අය වීමට ද, පාසැලින් අස් වූ තරුණයන්ට ව්‍යාපාර ක්‍ෂේත‍්‍රයට අවතීර්ණවීමට ද පල්ලියෙන් උපදෙස් අත දීම් හා මුදල් ආධාර සපයන්ට ද වුණි.
පොතුවිල් වැනි නගර නව මුස්ලිම් ජනාවාස ලෙස නැගී එන්නට විය. ආර්ථිකයෙන් බලවත් වන තරමට සාමාජිකවද තම ආධිපත්‍යය ඔවුහු ප‍්‍රකාශ කළහ. පාසල් ශිෂ්‍යයන්ට හා තරුණයන්ට සුදු තොප්පිය පැළඳීමට බල කරන ලදි. ශිෂ්‍යාවන්ට හා තරුණියන්ට ‘‘පර්දාව’’ ම`ගින් මුහුණ හා ඔළුව වැසීමට බල කරන ලදි.
මුස්ලිම් පවුල් හත අටක් පමණක් ඇති විට දී පවා පල්ලි සෑදීමට බල කර ආධාර මුදල් ලබා දුණි. තිබෙන මුස්ලිම් පල්ලි තට්ටු ගණනින් උසට අභිමානවත් ලෙස සෑදීමට මුදල් ආධාර සපයා දුනි. ව්‍යාපාරික ධනවත් පවුල්වල මුස්ලිම් තරුණයන්ට සිංහල - බෞද්ධ ප‍්‍රභූ පවුල්වල තරුණියන් සමග පෙම් සබඳතා ඇති කර විවාහ කර ගැනීමට පෙළඹවිණ. අළුත් කාර්, මෝටර් සයිකල් ආදියෙන් අවුත් ජැන්ඩියට ඇඳ පැළඳගෙන නගරවල කල්ලි ගැසී සිටීම හා තරමක මැර බලයක් පෑම ද මුස්ලිම් තරුණ කොටස් අතුරින් සිදුවිය. මුස්ලිමුන් සමාජයේ විශේෂ සමජ ස්ථාවරයක් බව පෙන්වීමට මෙසේ උත්සාහ දැරිණ. මුස්ලිම් බැංකු ඇති විය. ව්‍යාපාර කළමනාකරණ උපදෙස් සේවා බිහි වීම ඇරඹුණි.
මේ සියල්ලටම අමතරව ජනග‍්‍රහණය වැඩි කර ගැනීමේ උපාය මාර්ග යෙදවිණ. වැඩිවන ජනග‍්‍රහණයට අවශ්‍ය ඉඩම් ලබා ගැනීමට බලහත්කාරය හා උපාය මාර්ග යෙදවිණ. බොහෝ ඉඩම් ද අල්ලා ගෙන ඇති අම්පාර දිස්ත‍්‍රික්කයේ පොතුවිල් රෝහලේ ඉඩකඩ ඇති මාතෘ නිවාසයක් තිබිය දී ගැබිණි මව්වරු දරු උපත සඳහා යාබද ලාහුගල රෝහලට ඇතුළු වී දරුවා බිහි කළේ දරුවාගේ නිජබිම ලාහුගල ලෙස උප්පැන්නයේ සඳහන් කර ගැනීමටය. 
මේ අතර උසාවිවල ෂාරියා නීතිය අනුව නඩු ඇසීම් ද ඇරඹුණි. අද එවැනි උසාවි දුසිම් ගාණක් මෙරට ඇත.
මේ සියල්ල මෙසේ සිදුවෙද්දී මුස්ලිම් ඡුන්ද තමන්ට නැති වී යාවි යැයි බියෙන් මෙතෙක් රජය කර වූ දේශපාලන පක්‍ෂ දෙක නිහඬව බලා සිටියහ. අදත් තත්ත්වය එයයි. මුස්ලිම් කොංග‍්‍රසය ආරම්භ කිරීම සහ මුස්ලිම් අන්තවාදය වැඩෙමින් එන මුස්ලිම් ආර්ථික හා සාමාජික බලය හමුවේ දේශපාලන බලය ද ඇති කර ගැනීමට ‘‘මුස්ලිම් කොංග‍්‍රසය’’ අෂ්රොෆ් මහතා විසින් අරඹන ලදි. බද් - උද් - දීන් - මහමුද් අධ්‍යාපන ඇමතිවරයාගේ කාලයේ දී වෙනම ඉස්ලාමීය පාසැල් ඇති කළේ රටේ නීතියට පටහැනිවය. 
අනිත් ආගම්වලට එරෙහිව සටන් කරන ආකාරය පවා මෙම පාසල් විෂයයන්ට ඇතුළත්ය. 2012 දී දඹුල්ලේ පූජා නගරය තුළ පවත්වාගේන ගිය මහා අනවසර මුස්ලිම් පල්ලිය මෙරට ආන්ඳෝලනයට ලක් විය. එය පිහිටි ඉඩම දඹුල්ලේ උදුමාන් මුදලාලිට අයත් එකකි. එහෙත් මීට අවුරුදු 30 ට පෙරත් මුදලාලි සිකුරාදාට යාඥාවට ගියේ මඩාටුගම හෝ ගලේවෙල පල්ලියටද. දඹුල්ලේ ආර්ථික මධ්‍යස්ථානය දියුණු වන තුරු දඹුල්ලේ පල්ලියක් නොවීය. නමුත් පූජා භූමියේ පිට පල්ලියකට ඉඩම් ලබා දීමට රජය යෝජනා කළ විට මුස්ලිම්හූ එක`ග නොවූහ. ඔවුන්ගේ ආක‍්‍රමණික චේතනාව ඉන් පැහැදිලිය. 
එල්. ටී. ටී. ඊ. සංවිධානය 2009 දී වැටීයාමෙන් පසු ඇති වූ දෙමළ ජාතිවාදී පසුබෑමෙන් ධෛර්යය ලබා ඇත්තේ මුස්ලිම් ජාතිවාදයයි. ආණ්ඩුක‍්‍රම ලෝකයට ණය වී රටේ නිෂ්පාදනය අඩු වී, සංචාරක කර්මාන්තය මත ලංකා ආර්ථිකය ලෝකයට අදූරදර්ශී ප‍්‍රතිපත්තියක් මත රැදී සිටී. 
මුස්ලිම්වරු දේශීය හා ජාත්‍යන්තර වෙළඳාම තුළ බලවත් වූ මූල්‍ය ශක්තියෙන්ද මුස්ලිම්වරු තමන්ගේ ආගමික නීති ක‍්‍රියාත්මක කිරීමේ නීති විරෝධී ක‍්‍රියාවල ද යෙදෙමින් තම බලය උර ගා බලති. අයිතිවාසිකම් ඉල්ලා කෑ ගසති. එබැවින් පළමුවෙන්ම මුස්ලිම් අයිතිවාසිකම් මොනවාදැයි ප‍්‍රසිද්ධියට ප‍්‍රකාශ කළ යුතුය. 
ඊට හේතුව එවැන්නක් ගැන රට තාමත් නොදැන සිටීමය. කෙසේ වුවද දේශපාලන ක්‍ෂේත‍්‍රය අල්ලා ගැනීම මුස්ලිම් සිහියනයක් පමණක් වනු ඇත.

මුස්ලිම් තරුණයන් අනිත් සිංහල තරුණියන් දූෂණය වීම සහ අන්තවාදී කල්ලි බිහි වීම.
මේ වනවිට නිල නොවන සංඛ්‍යා දත්තා අනුව මහනුවර ප‍්‍රදේශයේ පමණක් සිංහල ප‍්‍රභූ පවුල්වල තරුණියන් 3,000 කට අඩු හෝ වැඩි ප‍්‍රමාණයක් මුස්ලිම් තරුණයන් විසින් රවටා දූෂණයට ලක් වී ඇති බවට දැන ගන්නට ලැබී ඇත. මෙම තරුණියන්ට සිදු වී ඇත්තේ තමන්ට ලැබෙන දරුවා ද තමන් ද මුස්ලිම් ආගම වැළඳගෙන මුස්ලිම් ආගමිකයෙකු හා විවාහ වීමයි.
මෙම තත්ත්වය, ඉතාම මීට වඩා බරපතල ලෙස මාතලේ සහ ගම්පොළ නගරවල සිදුවේ යැයි වාර්තා වේ. අනෙක් පැතිවල ද සාපේක්‍ෂව සිදුවෙමින් පවතින බවට ද වාර්තා වේ.

අල් මද්රාස සහ අල් මධුර නමින් 1970 - 1970 රාජ්‍ය සමයේ ආරම්භ කරන මුස්ලිම් පාසැල් දෙක වෙයි. මේවා රජයේ මුදල්වලින් නඩත්තු වන අතර, මුස්ලිම් ආගම ඉගැන්වීම මුල් කරගෙන ඇරඹී පාසැල් වන අතර අන්තවාදී මුස්ලිම් ආගම බිහි කිරීමේ මූල බීජය ව්‍යාප්ත කිරීමට අනුබල දීම මෙම පාසැල් මගින් කටයුතු සිදු කරයි. මාලිගාතැන්න, තිහාරිය, නුවර යන අකුරණ පාලන මධ්‍යස්ථාන ලෙස ක‍්‍රියාත්මක වෙමින්, ලංකාවේ මුස්ලිම් පහත සඳහන් කල්ලි ක‍්‍රියාත්මක වේ. මජීඩා ජිහාඞ් ඔසාමා ඉස්ලාම් තරුණ ශක්ති සංවිධාන (හකීම් මහතා මූලිකත්වය දරයි.) සමහරක් රහස් සංවිධාන යුධ (මිලිටර්) පුහුණුව ලබා දෙන බවට ද වාර්තා වේ.

ජිහාඞ් යන වචනයේ තේරුම ආගමික යුද්ධයයි. එනම්, ශුද්ධ වූ යුද්ධයයි.
එනම් ලොව මුස්ලිම් අන්තවාදීන්ගේ ප‍්‍රධාන අරමුණ ආගමික ආක‍්‍රමණ තුළින් ත‍්‍රස්තවාදය පතුරුවා බලය පිහිටුවා ගැනීම තුළින් ශ‍්‍රී ලංකාව ද මුස්ලිම් රාජ්‍යයක් ලෙස පරිවර්තනය කර ගැනීමයි.

උපුටා ගැනීම - ආචාර්ය සූරිය ගුණසේකර.
හෙළ ගුප්ත ඖෂධවේදී ආර්. නන්දන

අපගේ පිටුවට පැමිණ Like කර අපිව සවිමත් කරවන්න - https://www.facebook.com/CharaPurusha

When will TNA stop using innocent tamils in Sri Lanka?

 September 7, 2011 

There was a time when the LTTE terrorist organization self-claimed as the sole representative of the Tamil people. And at the same time, the TNA (Tamil National Alliance) behaved in the Parliament in such a way that they are representatives of the LTTE terrorist organization.
In a nutshell, it was a known fact that LTTE terrorist organization pretended to represent Tamil People and TNA represented LTTE at the Parliament, or rather in Sri Lankan Political arena.

Now, TNA having acquired power in majority of provincial councils in the North claims oneself as the sole representative of Tamil people. However, the entire Tamil community has not voted for TNA. TNA was having talks with the government for issues in the North, but now have left the discussion table and issued an ultimatum to the government. If examined closely, one can easily understand that if these demands are met, the united country will again be divided – the very need of the TNA.

Ever since Sri Lanka was liberated from the British Empire, it had been facing issues because of corrupted malpractices of some of the political leaders.
There were many at that time – when the freedom was given – who was in the mindset that the English is “THE” thing and Sri Lanka better be a colony of the British rather a sovereign country. It was only Abdul Aziz – a Muslim leader insisted that British should leave the country with no conditions.
Having said that it’ not to be mistaken as Sri Lanka never had freedom fighters. Sri Lanka had numerous freedom fighters with immense patriotism. However, traitors also became stronger while patriots scarified their lives for the motherland.

The British giving freedom to Sri Lanka is an impact of India getting Independence from the British Empire. India and Sri Lanka was rules by the British under a consolidated fund. When the freedom fight in India got geared up, British had to let India free which result the British loosing a huge income. Ruling Sri Lanka incurring a considerable lose was quite difficult and eventually British let Sri Lanka also free.
Resources and prosperity in Sri Lanka attracted many foreign states and during the time which British was ruling Sri Lanka, many Indian immigrants came to Sri Lanka due to that reason. Indian immigrants came to Sri Lanka under British sponsorship to work on plantations in the central highlands. Comparing to labour charges, Indian labour was better and Human trafficking became a profitable business. This illegal trade made some Tamil laborers richer.
Nobody concerned about the consequences of bringing down Indian labour, they only thought about the profit they could make. This favored Indian migrates giving them a better life than the native Sinhalese and the Sinhalese became an orphan in his motherland.
Gradually, the Indian Immigrants were absorbed to the society granting citizenship, power of voting and almost every right to contribute to the country’s ruling, which again made them stronger than the native Sinhalese. They even got the backing of English and eventually the concept of separate regions came in.
This so called “separate region” concept had cost many civilian lives so far. Surprisingly, the Tamil leaders do not see the privileges enjoyed by the Tamils in Sri Lanka.
There was a constant stream of migration from southern India to Sri Lanka from primitive times. Arrival of Vijaya (first informal king of ancient Sri Lanka as per Mahavamsa), Arrival of service castes with the introduction of Buddhism, foreign traders, struggles between the kings of Sri Lanka and southern India, arrival of south Indian armies, Sri Lankan kings bringing down Indian princesses as their queens provide evidence.
Coming back to the current situation, the issues with Tamil population is used by some as a political weapon. Though they claim that the Tamil community faces problems and they are treated as a minority, none had ever specified what exactly are the issues faced by the Tamils.
Sri Lanka is the only country that has Tamil as an official language. As far as TNA is concerned, they are not bothered of Tamil issues but their main intention is to divide the country and get their share. By division, which problem of the Tamils is solved, is unclear.
Divisions happened throughout the history has done no good. Instead of addressing the issue of being united and progressing, still both Indian and Sri Lankan Tamil leaders take advantage of this “made-up Tamil Problem” with different editions just to settle their political scores.
Pilgrims getting attacked in South India in the recent times are evidence as to how bad of the guidance provided by Vaiko, Nedumaran and Jayalalitha has given to their followers.
However, objection of one Indian Political party has shown over Channel 4’s intrusion into Sri Lanka’s matters, must be commendable.
Still some political parties directly and indirectly support separatism and the propaganda of pro-LTTE elements. Thrive for power has made them blind and they are unknown that their own activities favor anti-Sri Lankan forces.
Certain parties which once showed immense patriotism by destroying public property and killing countries valuable intellectuals, is now worried of how LTTE terrorists were died.
Meanwhile, the TNA has now given the government a 10-day period to grant their demands in written. TNA is backed by the foreign Tamil population, pro-LTTE elements and even certain local political figures.
But the government should not obey these conditions. There was no TNA when the fight against terrorism was occurring. Even when LTTE terrorism was destroying public property and thousands and thousands of innocent civilians TNA was favoring the LTTE terrorists. So the government is not in anyway obliged to TNA to meet any of their demands.
In world politics there are many instances in which the Heads of States, took precautions to avoid future disturbances with the pro-LTTE elements. Having sensed the future troubles with the pro-LTTE forces during the bogus Thimpu discussions, the facilitator, king of Bhutan – Chanchuk cancelled the citizenship of all non-Buddhists. It protected the natives’ rights.
Kenya deported everyone who failed to become Africans.
In spite of being a country with higher density of Indian immigrants, Uganda departed all Indians and Asians.
Ruler of Burma, deported all Indians back to India making the native Burmese safe.
Fiji made a constitutional change and was able to shield from Tamil influence. Similarly, Malaysia, Indonesia and Singapore made constitutional changes releasing the country from future problems of Tamils.
Unluckily, the equality policy maintained in Sri Lanka has made the Sinhalese suffer abundantly by the various injustices caused by Tamil leaders.
The Thesawalamei Law – A highly race centric discriminatory law has secured the lands in North for the Tamils. They are allowed to reside any part in the Island but not Sinhalese. Sinhalese were chased from Northern and Eastern regions.
According to the 1981 census, the Tamil population in Colombo was 130,210. It is said that Colombo has around 50 newly-built Kovils and 500 churches belong to fundamentalism Christianity. Most of the “orphans” are now very-well settled in Colombo.
2001 census showed higher density of Tamil Population in the island and by now, the number might have increased.
However, the ethnic clearance happned after 1971, left many Sinhalese orphans in their motherland. Sinhalese in Northern and Eastern regions were either chased or killed but it didn’t make sense to anybody.
Activities of certain political leaders along with the support of foreign Tamil Diaspora and LTTE terrorists favored the anti-Sri Lankan propagandas of foreign forces and INGOs.
Still the extremist groups, drug smugglers, illegal Arm dealers, foreign spy agents, bankrupted politicians and leftists do support these sources. Nevertheless, the facts doctored by the TNA internationally has affected badly on Sri Lanka.
It is said that Norway has also sponsored certain anti-Sinhalese, anti-army forces indirectly supporting LTTE terrorists.
Bogus Peace agreement, Ceasefire agreement, Sinhalese political leaders addressing the injustices faced by the Tamils in the history, Tamil racism, extortion and even discouraging the State Armed forces made the LTTE terrorists stronger in both locally and internationally.
More than 72,000 non-Tamil lives were already sacrificed for the country’s Peace.
Just because one being a Tamilian, there is no special injustice caused. It at all there is an injustice, it is common for all – Sinhalese, Muslims and Tamils. The “make up Tamil Problem” is nothing but an arm used by the bankrupted and mentally-retarded politicians and the High class Tamil community.
Though in 2004, the then President Ms. Chandrika Kumarathunga apologized the world for Tamil massacre happened in 1983 July uprising and compensated the Tamil victims, the Sinhalese victims were not treated in the same manner. Both Sinhalese and Tamil were killing in the 1983 insurgency but only the Tamils were compensated.
Government has provided food, medicine to Tamil people and even has paid salaries to the officials worked for LTTE terrorists. Unlike South, Northern region receives immense foreign donations yet most of them ended up in LTTE terrorists’ hands.
“As per our records, there are only 60,000 Tamil orphans on Sri Lanka but the central government releases aids for more than a millions people, where does this go?” told by an Indian commander of Indian Peacekeeping force while commenting on the aids process.

The TNA which speaks about the difficulties of the Tamil people all the time, seem to be unaware of the infrastrucre development happening in the North.

However, the amount of diplomacy shown by the Indian Central government amidst the influence of the South Indian political forces is highly commendable. The advice given by the Indian Prime Minister to Vaiko is also to be understood by the TNA. TNA being realistic and practical is highly required if they truly are concerned about the Tamil people.
But it should be recalled that, there is a leader and majority population who do not fall prey to the TNA and their allied foreign countries.

(An adoption of the Sinhalese article of H.L. Austin Silva for Divaina on 02.09.2011)


- Sinhalaya News