සිංහල රට කොහෙද කියා ඔන්න බලාගන් ඇමතියෝ ඔන්න බලාගන්

ආදියේ සිට  මේ දිවයින  සීහල ,  සීහලක   , සිංහල හා එහා නම් වලින් උපතලද  සින්හලාන් ,  සේය්ලාන්  සිලෝන් , සිහෝල් , ආදී නම් වලින් හැඳින්විණි  සංස්කෘත පොත්වල  සිංහල නාමය බහුලව යෙදී ඇත . සමන්තපාසාදිකා අටුවාවේ එය  ”සීහල ” ලෙස සිටී  දෙමල පොත්වල ” සින්ගලම් ‘ ලෙසද තැනෙක”ඊලම් ‘ ලෙසද ඇත . සීහලම්  , ඊළාම් ලෙස බින්දී ඇත .  චීන්නු යෙදුවේ” සෙන් – කියා -ල  ” යනුවෙනි  අරාබින්   ‘සරන්දිබ් ”  ලෙස ලිව්වේ  සීහල දීප ” යන්නය .  ටොලමි” සලිකේ ” නමින් ලිව්වෙ  සීහලක නම විය හැක  තවත් අරාබි වචනයක් නම් සිංහල ද්වීප   යන්නට සමාන  ”සිං ගල් දිබ් ” යන්නය   තිකුනාමලයේ  නිත්තුප්පානේ සෙල්ලිපියක ”’ සිං ඝලේන්ද්‍ර ශිලාමෙඝ ”යනුවෙන් ඇත 
                                          වයඹ දිග ඉන්දියාවේ පළමුවන සිය වසට අයත් ඛරෝෂ්ටි   ශිලා ලේඛන දෙකකම    ‘සිංහල නමින්  පුද්ගල නාම දැක්වේ  තැනෙක  ”සිංහ’ ” නමින්ද තවතනෙක ”’සිහිලකගේ  යහළු සිංහ මිත්‍ර ‘ යනුවෙන් ඇත .  ලංකාවේ  බ්‍රාහ් මී  ශිලා ලිපියක”’සිධ  සිහස බමනහ ‘ය්  දැක්වේ  සිහස යනු ” සිංහගේ ‘  යනුය්.  . ඉන්දියාවේ සමුද්‍ර ගුප්ත රජුගේ — ක්‍රි ව 4 සියවස –” ලිපියක  අපරට වැසියන් ”’සයින්හලක ”’ එනම් සිංහලේ නිවැසියන් ලෙස හඳුන්වා ඇත . නාගාර්ජුන කොණ්ඩයේ  සෙල්ලිපියක  ” සීහල සංඝ ” නම් භික්ෂුන් පිරිසක්  විසින් එහි ආරාමයක් කරවූ බව සඳහන්ය .  ඒ 4 වන සියවසේදීය .  සීහල දේශයෙන් ගිය සංඝයා සීහල සංඝ වුයේ  අන්ග්ලොවරුන්ගේ රට  ඉංග්ලන්ඩ්  වූ ලෙසිනි  මහා භාරතයේ එක කොටසක ”සින්හලාන් ලෙසද තැනෙක ”සින්හලාහ් ” ලෙසද ඇත . විභීෂණ සීතාට සිංහලයන්ගේ රට පෙන්වූ හැටි    ‘බාල රාමායනයේ ” දැක්වේ  රාජසුය යාගය සඳහා  සිංහල රජුන් පැමිණි බව  මහා භාරතයේ  රාජසුය  පර්වයේ දැක්වේ අලහබාද් ප්‍රශස්තියක ” සයින්හලික ” නම් වචනයක් ඇත . බුධ්ධගයාවේ  සෙල්ලිපියක  ”සිංහලද්වීප ජන්මනා …..” ලෙසද කෞටිල්‍ය අර්ථ ශාස්ත්‍රයේ ”’සිංහල ද්වීපේ මයුර ග්රාමේ  කුලා නාම නදී ”’ යනුවෙන් දෙතනකම ඇත . ඉන්දීය ඉතිහාසයට ආලෝකය සැපයු ”මන්ජුශ්‍රී මුල කල්පයේ ”” සිංහල ද්වීප වාසීනඃ ”’යය දැක්වේ .
                            සිංහලය    මුතු  උපදිනා ආකාර අටෙන් එකකි ——රත්න පරීක්ෂා —
                              සිංහලය මුතු උපදින පළමුවෙනි තැනය —  අගස්ති මතය   මේ තැන්වල කෙලින්ම රට සිංහල නමින් හඳුන්වා ඇත 
” සිංහලයෙහි ”’පලිඟු ගැන  ”යුක්ති කල්ප තරුවෙහි   ”භෝ ජ  රාජ’ විසින්   දක්වා ඇත  සිංහලය ”මුතුකෙත ” බව  නවරත්න පරීක්ශාවෙහි දැක වේ
 පාලියෙන් සීහල වශයෙන්ද සකුවෙන් සින්හලාහ්  සහ සින්හලාන් ලෙසද දෙමලෙන් ”ඊලවාර් ” සිංහල ජනයා හඳුන්වා ඇත . පාලියෙන්” සීහල දීප ” සකුවෙන් සිංහල ද්වීප ” ලෙසද දෙමලෙන් ”ඊළාම් ”  යනුවෙන්ද මේ දේශය හැඳින්වුනේය .රාජරාජ චෝල රජුගේ  ගේ ලිපිවල මේ රට ”ඊල මණ්ඩලම් ” නමින් දැක්වේ ”’සින්ගලම්  එන්රදු ඊල නාට්ටේ  අන්දෝ  එන්රැදු  සින්ගලම් චෝල් ” යනුවෙන්  පවනන්දී පිරිවජිගේ   නන්නුල් වියරණයෙහි  කියන්නේ ” සිංහල නම් ඊල දේශය  ”  යනුවෙනි  ”සින්ගලර්  ” නමින්ද  දෙමලෙන් සිංහලයන් හඳුන්වා ඇත  ”කලින්ගත්තුප්පරනී දෙමල කාව්‍යයේ  ”සින්ගලර් වන්කලර් ”හා රාජරාජ චෝලගේ ”මුරට්ටෝලීල් සින්ගලර්  ඊල මණ්ඩල ‘මුම් ‘ යන පාඨ  .බලන්න   . වීර සෝලියම් ව්‍යාකරණයේ ”සින්න්ගලවන්  පෙසුවදු  සින්ගලම්  යනුවෙන් පවසා ඇත්තේ ”සිංහලයා දොඩ  න   බස සිං හල  නම් වේ ” යනුවෙන්ය .
            
2 කොටස පසුව
--------------------------------------------------------------------------
සිංහල රට කොහෙද කියා ඔන්න බලාගන් ඇමතියො ඔන්න බලාගන් -2 කොටස
Posted on June 18th, 2015

ධර්මසිරි සෙනෙවිරත්න

1999 දී මා විසින් ලියා පල කල” ජාතිය පාවාදීම ” නම්වූ පොතේ මේ ලිපි මාලාවේ සඳහන් කරුණු සවිස්තරාත්මකව ඇත . ඒ පොතට හැඳින්වීමක් සැප යුවේ ඇති පූජ්‍ය ගංගොඩවිල සෝම හිමියන්ය  විජේදාස රාජපක්ෂ ඇමති වරයා  ප්‍රසිධියේ සිංහල  නතය් ප්‍රසිධියේ කියා සුලුවාර්ගික චන්ද වලට කෙල හලන්විට  මට එක වරටම මතක්වුයේ ”ජාතිය පාවා දීම යනවචනයය් .ඒ සමගම සෝම හිමියන්වය් .සෝම හිමියනි ඔබවහන්සේ නැති රටේ දැන් පජාතිකයෝ  පාවාදෙන්නෝ වැහි වහැලාය  මන්ත්‍රී සර ත් වීරසේකර සමග සසඳනවිට මේ විජේදාස රාජ පක්ෂ  සමස්ත සිංහල ජාතිය විනාශ කිරීම සඳහා පහල වූ පවුකාර ද්‍රෝහියෙකි . රනිල්   ගෙන් මේ ප්‍රකාශය පිටවුනානම්  පුදුමයක් නොවේ නමුත් ගමෙන් ආ  දාසයා දැන් ගමට හාම්පුතාවෙන්නට යන්නේ පරයින් පිනවා ලැබෙන බලයෙනි ඒ කය්  කන ගා ටුව
                     කොහොම වුනත් කාරී  නෑ  අන්ද බාලයින්ගේ ඇස ඇරවීම අපේ යුතුකමක් නිසා  ඉතා අමාරුවෙන් හෝ මේ කරුණු ඉදිරිපත් කරමි ගැමුණු විජයබා පැරකුම්  විහාරමහාදේවී පරපුරේ සිංහල බෞධ්ධයිනි  ලොව කොහේ හිටියත් මේ කරුණු ඉගෙන ගෙන ඔබේ රට රැකගැනීම සඳහා ක්‍රියාත්මක වන්න  මේ කරුණු සොයා ගැනීම සඳහා  විශාල   මහන්සියක් දැරීමට සිදුවිය. හිත හොඳ වුවත්  බොහෝ මෝඩ ශ්‍රී ලනිපයෝ  ඉතිහාසය නොදත් කමින්  රට ද්‍රෝහිවී ඇත්තේ නුගත් කම නිසා ය . වෙනස  සැ පදුන්නේද  යනුවෙන් නැවත සිතා බලන්නට මේ කරුණු ප්‍රයෝජනවත්වෙවා 
                  සීහලට්ඨ  කතා  යය්  සමන්ත පාසාදිකාවේ දැක්වෙන්නේ  සිංහල භාෂාවෙන් ලියවුන අටුවා ගැනය .  සිංහල භාෂාව ව්‍යවාහාරවුනේ සිංහල රටේ ය . සිංහල භාෂාව ,, හෙළ බස  හා එළු බස  නමින්ද  හැදින්වේ  දම්පියා     අටුවා ගැටපදයේ  සිංහල ජනතාව  ”හෙලු ” යනුවෙන් සඳහන්ය ”’මගධ බසින් වැටෙ  මින්  ආ  බුදුකුලි අටුවා හෙළ දිවැ  ඇ ජූරෝ   හෙලු බසින්  තැබුහ ” ය්  10 සියවසේ    ලියු   දම්පියා  අටුවාවේ  එය් . බුදුගොස්  හිමි 5 සිය වසේදීපාලියට  නැගුවේ   ක්‍රි  පුර්ව  3 සියවසේ  සිංහල  රටේ දී  සිංහලයන්  විසින්  සිංහලෙන්  ලියැවී   තිබු   1  මහා ,,2 පච්චරී  3 කුරුන්දට්ඨ   යන
 අටුවාවන්ය මේ  අටුවා 12 වන  සියවස  තෙක්ම පැවති බව    පොළොන්නරු   යුගයේ  සාරීපුත්ත ටීකාචාරීන්ගේ ග්‍ර  න්තවලින්   පෙ.නේ . ගැඹුරු  බුදු   දහම  මිහිඳු  හිමියන් විසින් දේශනාකර  තේරුම්      කලේ    මිනිසුන්ට   නොතේරෙන බසකින්  නොව සිංහල    යන්ගේ  සින්හල බසිනි . මේ දහම”’සීහල අටුවා ‘ වුයේ රටේ හිටියේ  සිංහල මිස වෙනත් උන්   නොවන  නිසාය     
               දෙවන පෑතිස් සො  යුරු  උත්තිය   රජුගේ සෙල්ලිපියක ”””””’ ගමනි  උති  දෙවන  පිය මහරජ හ ……ශුමන දෙවිය ලෙනෙ …………””’ වැනි  වචන අද සිංහලට ද   සමානය 
  3 කොටස පසුව  
--------------------------------------------------------------------------------
සිංහල රට කොහෙද කියා ඔන්න බලාගන් ඇමතියෝ ඔන්න බලාගන් 3 කොටස
Posted on June 18th, 2015

ධර්මසිරි සෙනෙවිරත්න

උත්තිය රජුගේ  කාලයේ ලියවුන භාෂාවෙන් ම  තවත් සියවස් ගණනාවක්ම  ලිපි ලියා ඇත . මේ භාෂාවෙන්  හා මේ අක්ෂර වලින් ලියු ලිපි දිවයිනේ සතර දිග භාගයේම ඇත . මෙයින් පෙනී යන්නේ සෑ ම  අස්සක් මුල්ලක් නාරම  එකම භාෂාවක්  භාවිතා වූ බවය්  එය සිංහලය .  මේ දක්වා හමුවී ඇති ලේඛන ගත කල ලිපි 3000 ඉක්මවය්  විනාශවූ ඒවා කොපමණද නොදනිමු  1911 බෙල් මහතා විසින්  දැක්වූ  ලිපි සිය ගණනක් දැන් අස්ථාන ගතය . ක්‍රි පුරවා යුගයට අයත් ශිලා ලිපි  1276 ක් පරණ විතාන  ගේ සෙල් ලිපි සංග්‍රහයේ  ඇත . තල්  පත් කෙතරම් තිබෙන්නට ඇත්ද .
                                                                   අය්යෝ ශය්යෝ විජේදාස .
  මෙසේ එකල භාවිතාවූ  භාෂාව ””සීහල භාසා ” ලෙස පැරණි ග්‍රන්ථ වල දැක්වේ ” එත්ථ  සීහල  භාසං  භිත්වා ” ය්  වන්සත්තපකාසිනියේ එය්  මනෝරත පුරනියේ ” සීහල භාසා ” ලෙස දැක්වේ .” සීහල භාස නමස්කාර වන්නනා ” නම් පොතේ නමින්ම  භාෂාව කුමක් දය වැටහේ .  දිවයින පුරාම පැතිරුණ මේ බස  ” දීප භාසා ” නම්විය  ධම්ම පදට්ට කතාවේ ” දීප භාසාය ඝන්ටිතා ” ලෙසද මහාවංශයේ  ” ධම්මං   භාසිත්වා  දීප භාසාය එවං ” ලෙස ඇත . සමන්ත පාසාදිකාවේ ” සීහල දීපක  වාක්‍ය ” ලෙසත්  අත්තසාලිනියේ  ” දීපවාසීනං  භාසාය ” ලෙසත් දැක්වේ .
                                 10 වන සියවසේ  5වන කාශ්‍යප රජු ලියු  දම්පියා අටුවා ගැටපදයේ  දීප භාෂා යන්නෙහි  එකම අදහස  සිංහල බස  බවත්  මේ දීප වාසීන්  සිංහල බවත් විස්තර කොට කියය් ( අහෝ ඉතින් මේ අම්බරුවා  තවත් උම්බෑ  කීයය් . අහෝ ඛේදයකි )
          
        මහාවංශ තුපවංශ දාඨ   වංශ කේසධාතු වංශ  බෝධි වංශ  ආදී සියල්ල  මෙන්ම දීප වංශයද මුලින්ම ලිව්වේ සින්හලෙන්ය . ක්‍රිව 336  බුද්ධදාස රජුගේ   කාලයේ  මහා ධම්ම කින් නම් තෙරණුවෝ  සුත්‍ර පිටකයෙහි  කොටස් සිංහලට නැගු බව සඳහන්ය .  ක්‍රි වර්ෂ 5 සියවසේ සීගිරි ගී ඇරඹිණි . ක්‍රිව 6 සියවසේ මුගලන් රජු සිංහල කවියෙන්  බුදුදහම ලිව්වේය  ඒ කාලයේම අග්බෝ රජු දවස දොළොස්මහ සිංහල කවීන් ගැන කියවේ ‘ ක්‍රිව  4 සියවස පමණ දක්වා  සිංහල ප්රාක්ක්රුතය  භාවිතාවී  ඉන්පසුව වෙනස් ස්වරුපයක් ගත ”ආදී සිංහලය ”ක්‍රිව 8 සියවස  පමණ වන තෙක් භාවිතා විය ක්‍රමයෙන් ප්රාක්රුතයෙන් මිදී  විකා ශනනයට  පත් විය  ක්‍රිව 4 සියවසේ රචිත අපේ මුල්ම වංශ කතාව වන    දීපවංශයේ ”’ ලන්කාදීපෝ  අයං  ආහු සීහෙන  සින්හලා ඉති  ”’ – —– ලංකා දිවයින  සිංහයා නිසා  සිංහල නමින්  හැඳින්විණි —– යය කියය් ( අම්බරුව ඔලුව උස්සා බලව )
                                  
                                ඉතිහාසය කන්නදය් අසන ජාතියේ මෙන්ම කවදාවත් කාලෙන ධම්ම සාකච්චා නොකරන   බය්ලා කාරයන්ට මේ ලිපිය වහ කදුරු විය හැක  ඔවුන් මට පලු පැලෙන්නට බනිනු ඇත .  එහෙත් මේ අම්බරුවන් කමතේ දඟලමින් පහරමින්  යන විට රන්වන් බත පෑගී පෑගී  මැ ඩු වන් ඉස්මතුවෙන නිසා ඇතිවෙන  වේදනාව තුනී කර ගැනීමට ලියමි තව තවත් ලියමි 
     සිංහල දේශයේ ඉපිද ඒ දේශයේම හැදී වැඩී සිහලුන්ගේ කරපිටින්ම ගොස් බලය ලබාගෙන  උන්ගේ ඔලුවලම පහරන  පාහරයින් හඳුනාගැනීමට උත්සාහ කරවූ සිහලුනි  
 4 කොටස පසුව   සිංහල රට කොහෙද කියා ඔන්න බලාගන් ඇමතියෝ ඔන්න බලාගන්   3 කොටස 
ධර්මසිරි සෙනෙවිරත්න 
         උත්තිය රජුගේ  කාලයේ ලියවුන භාෂාවෙන් ම  තවත් සියවස් ගණනාවක්ම  ලිපි ලියා ඇත . මේ භාෂාවෙන්  හා මේ අක්ෂර වලින් ලියු ලිපි දිවයිනේ සතර දිග භාගයේම ඇත . මෙයින් පෙනී යන්නේ සෑ ම  අස්සක් මුල්ලක් නාරම  එකම භාෂාවක්  භාවිතා වූ බවය්  එය සිංහලය .  මේ දක්වා හමුවී ඇති ලේඛන ගත කල ලිපි 3000 ඉක්මවය්  විනාශවූ ඒවා කොපමණද නොදනිමු  1911 බෙල් මහතා විසින්  දැක්වූ  ලිපි සිය ගණනක් දැන් අස්ථාන ගතය . ක්‍රි පුරවා යුගයට අයත් ශිලා ලිපි  1276 ක් පරණ විතාන  ගේ සෙල් ලිපි සංග්‍රහයේ  ඇත . තල්  පත් කෙතරම් තිබෙන්නට ඇත්ද .
                                                                   අය්යෝ ශය්යෝ විජේදාස .
  මෙසේ එකල භාවිතාවූ  භාෂාව ””සීහල භාසා ” ලෙස පැරණි ග්‍රන්ථ වල දැක්වේ ” එත්ථ  සීහල  භාසං  භිත්වා ” ය්  වන්සත්තපකාසිනියේ එය්  මනෝරත පුරනියේ ” සීහල භාසා ” ලෙස දැක්වේ .” සීහල භාස නමස්කාර වන්නනා ” නම් පොතේ නමින්ම  භාෂාව කුමක් දය වැටහේ .  දිවයින පුරාම පැතිරුණ මේ බස  ” දීප භාසා ” නම්විය  ධම්ම පදට්ට කතාවේ ” දීප භාසාය ඝන්ටිතා ” ලෙසද මහාවංශයේ  ” ධම්මං   භාසිත්වා  දීප භාසාය එවං ” ලෙස ඇත . සමන්ත පාසාදිකාවේ ” සීහල දීපක  වාක්‍ය ” ලෙසත්  අත්තසාලිනියේ  ” දීපවාසීනං  භාසාය ” ලෙසත් දැක්වේ .
                                 10 වන සියවසේ  5වන කාශ්‍යප රජු ලියු  දම්පියා අටුවා ගැටපදයේ  දීප භාෂා යන්නෙහි  එකම අදහස  සිංහල බස  බවත්  මේ දීප වාසීන්  සිංහල බවත් විස්තර කොට කියය් ( අහෝ ඉතින් මේ අම්බරුවා  තවත් උම්බෑ  කීයය් . අහෝ ඛේදයකි )
          
        මහාවංශ තුපවංශ දාඨ   වංශ කේසධාතු වංශ  බෝධි වංශ  ආදී සියල්ල  මෙන්ම දීප වංශයද මුලින්ම ලිව්වේ සින්හලෙන්ය . ක්‍රිව 336  බුද්ධදාස රජුගේ   කාලයේ  මහා ධම්ම කින් නම් තෙරණුවෝ  සුත්‍ර පිටකයෙහි  කොටස් සිංහලට නැගු බව සඳහන්ය .  ක්‍රි වර්ෂ 5 සියවසේ සීගිරි ගී ඇරඹිණි . ක්‍රිව 6 සියවසේ මුගලන් රජු සිංහල කවියෙන්  බුදුදහම ලිව්වේය  ඒ කාලයේම අග්බෝ රජු දවස දොළොස්මහ සිංහල කවීන් ගැන කියවේ ‘ ක්‍රිව  4 සියවස පමණ දක්වා  සිංහල ප්රාක්ක්රුතය  භාවිතාවී  ඉන්පසුව වෙනස් ස්වරුපයක් ගත ”ආදී සිංහලය ”ක්‍රිව 8 සියවස  පමණ වන තෙක් භාවිතා විය ක්‍රමයෙන් ප්රාක්රුතයෙන් මිදී  විකා ශනනයට  පත් විය  ක්‍රිව 4 සියවසේ රචිත අපේ මුල්ම වංශ කතාව වන    දීපවංශයේ ”’ ලන්කාදීපෝ  අයං  ආහු සීහෙන  සින්හලා ඉති  ”’ – —– ලංකා දිවයින  සිංහයා නිසා  සිංහල නමින්  හැඳින්විණි —– යය කියය් ( අම්බරුව ඔලුව උස්සා බලව )
                                  
                                ඉතිහාසය කන්නදය් අසන ජාතියේ මෙන්ම කවදාවත් කාලෙන ධම්ම සාකච්චා නොකරන   බය්ලා කාරයන්ට මේ ලිපිය වහ කදුරු විය හැක  ඔවුන් මට පලු පැලෙන්නට බනිනු ඇත .  එහෙත් මේ අම්බරුවන් කමතේ දඟලමින් පහරමින්  යන විට රන්වන් බත පෑගී පෑගී  මැ ඩු වන් ඉස්මතුවෙන නිසා ඇතිවෙන  වේදනාව තුනී කර ගැනීමට ලියමි තව තවත් ලියමි 
     සිංහල දේශයේ ඉපිද ඒ දේශයේම හැදී වැඩී සිහලුන්ගේ කරපිටින්ම ගොස් බලය ලබාගෙන  උන්ගේ ඔලුවලම පහරන  පාහරයින් හඳුනාගැනීමට උත්සාහ කරවූ සිහලුනි  
 4 කොටස පසුව   සිංහල රට කොහෙද කියා ඔන්න බලාගන් ඇමතියෝ ඔන්න බලාගන්   3 කොටස 
ධර්මසිරි සෙනෙවිරත්න 
         උත්තිය රජුගේ  කාලයේ ලියවුන භාෂාවෙන් ම  තවත් සියවස් ගණනාවක්ම  ලිපි ලියා ඇත . මේ භාෂාවෙන්  හා මේ අක්ෂර වලින් ලියු ලිපි දිවයිනේ සතර දිග භාගයේම ඇත . මෙයින් පෙනී යන්නේ සෑ ම  අස්සක් මුල්ලක් නාරම  එකම භාෂාවක්  භාවිතා වූ බවය්  එය සිංහලය .  මේ දක්වා හමුවී ඇති ලේඛන ගත කල ලිපි 3000 ඉක්මවය්  විනාශවූ ඒවා කොපමණද නොදනිමු  1911 බෙල් මහතා විසින්  දැක්වූ  ලිපි සිය ගණනක් දැන් අස්ථාන ගතය . ක්‍රි පුරවා යුගයට අයත් ශිලා ලිපි  1276 ක් පරණ විතාන  ගේ සෙල් ලිපි සංග්‍රහයේ  ඇත . තල්  පත් කෙතරම් තිබෙන්නට ඇත්ද .
                                                                   අය්යෝ ශය්යෝ විජේදාස .
  මෙසේ එකල භාවිතාවූ  භාෂාව ””සීහල භාසා ” ලෙස පැරණි ග්‍රන්ථ වල දැක්වේ ” එත්ථ  සීහල  භාසං  භිත්වා ” ය්  වන්සත්තපකාසිනියේ එය්  මනෝරත පුරනියේ ” සීහල භාසා ” ලෙස දැක්වේ .” සීහල භාස නමස්කාර වන්නනා ” නම් පොතේ නමින්ම  භාෂාව කුමක් දය වැටහේ .  දිවයින පුරාම පැතිරුණ මේ බස  ” දීප භාසා ” නම්විය  ධම්ම පදට්ට කතාවේ ” දීප භාසාය ඝන්ටිතා ” ලෙසද මහාවංශයේ  ” ධම්මං   භාසිත්වා  දීප භාසාය එවං ” ලෙස ඇත . සමන්ත පාසාදිකාවේ ” සීහල දීපක  වාක්‍ය ” ලෙසත්  අත්තසාලිනියේ  ” දීපවාසීනං  භාසාය ” ලෙසත් දැක්වේ .
                                 10 වන සියවසේ  5වන කාශ්‍යප රජු ලියු  දම්පියා අටුවා ගැටපදයේ  දීප භාෂා යන්නෙහි  එකම අදහස  සිංහල බස  බවත්  මේ දීප වාසීන්  සිංහල බවත් විස්තර කොට කියය් ( අහෝ ඉතින් මේ අම්බරුවා  තවත් උම්බෑ  කීයය් . අහෝ ඛේදයකි )
          
        මහාවංශ තුපවංශ දාඨ   වංශ කේසධාතු වංශ  බෝධි වංශ  ආදී සියල්ල  මෙන්ම දීප වංශයද මුලින්ම ලිව්වේ සින්හලෙන්ය . ක්‍රිව 336  බුද්ධදාස රජුගේ   කාලයේ  මහා ධම්ම කින් නම් තෙරණුවෝ  සුත්‍ර පිටකයෙහි  කොටස් සිංහලට නැගු බව සඳහන්ය .  ක්‍රි වර්ෂ 5 සියවසේ සීගිරි ගී ඇරඹිණි . ක්‍රිව 6 සියවසේ මුගලන් රජු සිංහල කවියෙන්  බුදුදහම ලිව්වේය  ඒ කාලයේම අග්බෝ රජු දවස දොළොස්මහ සිංහල කවීන් ගැන කියවේ ‘ ක්‍රිව  4 සියවස පමණ දක්වා  සිංහල ප්රාක්ක්රුතය  භාවිතාවී  ඉන්පසුව වෙනස් ස්වරුපයක් ගත ”ආදී සිංහලය ”ක්‍රිව 8 සියවස  පමණ වන තෙක් භාවිතා විය ක්‍රමයෙන් ප්රාක්රුතයෙන් මිදී  විකා ශනනයට  පත් විය  ක්‍රිව 4 සියවසේ රචිත අපේ මුල්ම වංශ කතාව වන    දීපවංශයේ ”’ ලන්කාදීපෝ  අයං  ආහු සීහෙන  සින්හලා ඉති  ”’ – —– ලංකා දිවයින  සිංහයා නිසා  සිංහල නමින්  හැඳින්විණි —– යය කියය් ( අම්බරුව ඔලුව උස්සා බලව )
                                  
                                ඉතිහාසය කන්නදය් අසන ජාතියේ මෙන්ම කවදාවත් කාලෙන ධම්ම සාකච්චා නොකරන   බය්ලා කාරයන්ට මේ ලිපිය වහ කදුරු විය හැක  ඔවුන් මට පලු පැලෙන්නට බනිනු ඇත .  එහෙත් මේ අම්බරුවන් කමතේ දඟලමින් පහරමින්  යන විට රන්වන් බත පෑගී පෑගී  මැ ඩු වන් ඉස්මතුවෙන නිසා ඇතිවෙන  වේදනාව තුනී කර ගැනීමට ලියමි තව තවත් ලියමි 
     සිංහල දේශයේ ඉපිද ඒ දේශයේම හැදී වැඩී සිහලුන්ගේ කරපිටින්ම ගොස් බලය ලබාගෙන  උන්ගේ ඔලුවලම පහරන  පාහරයින් හඳුනාගැනීමට උත්සාහ කරවූ සිහලුනි  

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Posted on June 18th, 2015 http://www.lankaweb.com